252 6. Turystyka kwalifikowana (turystyka aktywna) jako forma turystyki zrównoważonej
Ryc. 36. Zależność między turystyką wypoczynkową, aktywną i kwalifikowaną Źródło: opracowanie własne.
kręgu odbiorców, którzy nie zawsze muszą odznaczać się doskonałym przygotowaniem kondycyjnym, intelektualnym i technicznym.
Zależność między turystyką wypoczynkową, aktywną i kwalifikowaną przedstawia rycina 36. Podstawę wyznaczenia tej zależności stanowi stopień aktywności (fizycznej i intelektualnej) turysty, jego przygotowania kondycyjnego oraz pasja w realizacji określonych zachowań turystyczno-rekreacyjnych.
Z kolei analizując ewoluq'ę form turystyki i rozmiary ruchu turystycznego można przyjąć, że początek współczesnej turystyce dały wyjazdy, które dziś zostałyby zaklasyfikowane do rodzaju turystyki, która jest nazywana „turystyką przygodową” (ang. adventu-re tourism). Istotę tych podróży stanowiły elementy emoqonalne, a turysta - ze względu na brak przewodników oraz ubogą bazę turystyczną - musiał dobrze przygotować i zaplanować wyprawę. Przygoda zaś w sposób oczywisty wiąże się z eksploracją, z odwieczną pokusą odkrywania. „Odkrywanie nieznanych, oddalonych miejsc w celu ich poznania, zbadania, a także poszerzenia wiedzy naukowej stanowi ważny motyw turystyki przygodowej. W tym znaczeniu o turystyce przygodowej możemy mówić przy okazji dawnych podróży morskich, które przyczyniły się do odkrycia nieznanych lądów, jak i współczesnych wypraw na biegun północny” [Durydiwka 2003,161]. O turystyce przygodowej można też mówić przy okazji rozwoju osadnictwa rekreacyjnego w okresie międzywojennym. Moda na tężyznę fizyczną, chęć naśladowania bohaterów powieści przygodowych (m.in. J. Londona, J.O. Curwooda) oraz dążenie do prowadzenia trybu życia na wzór osadników podbijających „Dziki Zachód” stały się motywem rozwoju licznych osiedli „drugich domów” m.in. w ówczesnej Czechosłowaq'i [Kowalczyk 1994]. Powstały wówczas całe osady „drugich domów” organizowane na wzór indiański czy kowbojski, które obecnie są określane mianem trampskych osad [Vagner, Prochazka 2004]. Bodźcem do ich powstania była więc chęć przeniesienia się w znany z kart literatury świat iluzji i przygody.
Czysto przygodowy charakter miały też pierwsze wyprawy wysokogórskie. Z czasem jednak podróże te nabrały bardziej specjalistycznego wymiaru. Były poprzedzone dob-