44871 skanuj0017 (292)

272 6. Turystyka kwalifikowana (turystyka aktywna) jako forma turystyki zrównoważonej

Szlaki konne po raz pierwszy wykazano w statystykach Głównego Urzędu Statystycznego w 2006 r. (3028 km), a już w 2007 r. było ich 3633 km, co oznacza, że w ciągu jednego roku ich łączna długość wzrosła o ok. 20% [Turystyka w 2007roku 2008]. Wiadomo jednak, że już w 2000 r. wytyczono pierwsze szlaki konne w Polsce, jednak przez dłuższy czas nie były one objęte inwentaryzacją.

Poza wymienionymi w tabeli 30 szlakami, istnieje też wiele krótszych szlaków konnych o znaczeniu lokalnym, wytyczanych często przez samorządy gminne, parki krajobrazowe i parki narodowe, nadleśnictwa, a nawet przez osoby prywatne. Najczęściej szlaki te pozwalają na organizację kilkugodzinnych przejażdżek terenowych jeźdźcom z danej okolicy. Można by więc stwierdzić, że nie należy ich zaliczać do szlaków o znaczeniu turystycznym w znaczeniu ogólnokrajowym. Inną konstatacją dotyczącą specyfiki szlaków konnych w Polsce jest to, iż na terenach nizinnych - ze względu na większe trudności w prawidłowym prowadzeniu szlaków konnych (tak, aby szlak nie przecinał głównych dróg krajowych i międzynarodowych) - wyznaczono znacznie mniej szlaków jeździeckich niż w górach.

6.3. Turystyka golfowa - kontrowersyjna z punktu widzenia idei turystyki zrównoważonej forma turystyki kwalifikowanej

Andrzej Kowalczyk

6.3.1. Definicja i zakres pojęcia „turystyka golfowa"

Przez miano „turystyki golfowej” należy rozumieć wszystkie wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania (zarówno w ramach turystyki krąjowej, jak i wyjazdów zagranicznych), których głównym powodem - albo co najmniej jednym z ważniejszych - jest chęć grania w golfa. Tak rozumiana turystyka golfowa obejmuje wyjazdy weekendowe (np. w celu odwiedzenia pola golfowego leżącego niedaleko miejsca zamieszkania), jak i podczas urlopów (nierzadko na kilkanaście dni). Wśród osób ją uprawiających są zarówno turyści, których można uznać za graczy amatorów, jak i gracze traktujący golf półprofesjonalnie lub nawet profesjonalnie (zawodowo). Tym samym turystyka golfowa spełnia z jednej strony kryteria turystyki wypoczynkowej (sensu largo), a z drugiej strony turystyki aktywnej oraz turystyki sportowej (czasami bardzo trudnej do odróżnienia odsportu). Cechą dosyć typową dla tuiystyki golfowej jest jej - co się zdarza bardzo często-rodzinny charakter. Nie oznacza to jednak, iż wszyscy członkowie rodziny w takim samym stopniu przywiązują wagę do gry w golfa. Dla jednych może to być zasadniczy cel wyjazdu, dla innych ważniejsze od golfa są względy takie, jak możliwość przebywania z najbliższymi, zwiedzanie okolic pola golfowego, uprawianie innych form turystyki i rekreacji itp. [Readman 2003]. W tym miejscu należy także wspomnieć, że turystyka golfowa jest często traktowana jako jedna z bardziej prestiżowych form tprystyki.