Spowił:. zapisania proszków dzielonych może być następujący: 1 ■ 1’ t'; i e s c i' i p Ł i o mulliplic.fi ta •
Papaverini hydroehlondi |
0,04 |
Ph e n o b orbitali |
0,01 |
-■1 min opli yllini |
■ 0.3 |
M.f pul v. D.t.d. No XX | |
D.S. 3 razy dziennie po 1 proszku | |
W recepcie- przepisano ilość substancji |
leczniczych, która po |
winna być zawarta w jednym proszku, a Lak |
że określono ilość prósz |
ku w, którą należy wykonać, zapisując to |
w sposób następujący |
den tur tales doses No... {D.t.d. No...). | |
2i Praescnptio divisa | |
ftp. | |
Papa verini hydroehlondi |
0,8 |
Phenobarbitali |
0,2 |
Aminophyllini |
6,0 |
M.f. pulv. Div. in part. aeq. No XX D.S. 3 razy dziennie po 1 proszku
W recepcie przepisano całą ilość substancji na podaną liczbę proszków, z zaznaczeniem podzielenia całej masy proszków na
równe części (dawki), pisząc: divide{dividetui) in partesaeguales No... (lJiv. in part. a eg. No...).
Skład i ilość substancji leczniczych w obu przepisach jest Laka sarna. Sporządzanie proszków w jednym i drugim przypadku będzie jednakowe. Różnice więc dotyczą jedynie sposobu przepisania recepty. W pierwszym przypadku należy obliczyć całkowitą ilość poszczególnych substancji, uwzględniając liczbę zapisanych proszków. Odważone substancje lecznicze wprowadza się kolejno do moździerza, miesza dokładnie i dzieli na 20 równych części po 0,35 g każda. W drugim zaś przypadku, zgodnie z zapisem w recepcie, należy przepisane ilości składników najpierw wymieszać
masę proszków podzielić na zu rownycn części po u,oo g Kazcia.
Proszki dzielone mogą bvć rozdzielane do kapsnlpk skrobiowych, {ca psuł a e umylaceae), .żelatynowych ntwiprany-ch icansn/aa o;nla-tmosae operculatae), produkowanych w różnych wielkościach .papierowych zwykłych, woskowych, pergaminowych lub do saszetek. Proszki'dzielone o masie mniejsze) niż 0,1 g należy uzupełnić, "rrprtaktozą, do 0,1 g.
(Kapsułki skrobiowe wytwarzane są w sześciu wielkościach, oznaczonych kolejnymi numerami od 1 do 6. Przeciętną średnicę w’ milimetrach i pojemność kapsułek podano w tabeli 31.
tabela Ul. Wielkość i pojemność kapsułek skrobiowych
Nr |
Średnica f nim | |
Przybliżona zawartość proszków Igi | |
Ciężkich |
Lekkich | ||
1 |
12 |
0,5 |
0,3 |
2 |
U |
0,? |
0,4 |
3 |
16 |
0.9 | |
4 |
18 |
1,2 |
0.8 |
5 |
21) |
1,5 |
l.l |
6 |
22 |
1,8 |
1,3 |
Proszki należy rozsypać do kapsułek skrobiowych odpowiedniej wielkości, zwracając uwagę na to, aby wybrać kapsułki możliwie najmniejszej wielkością tak aby były całkowicie wypełnione prze-jpisaną masą pojedynczego proszku. Jeżeli liczba przepisanych prOSżkow jest tak duża, żeliawet pojemność największych kapsułek jest niewystarczająca, należy masę proszków równo rozdzielić do dwukrotnie większej liczby, przyjmując wcześniej podaną zasadę postępowania. Koniecznie należy to zaznaczyć w opisie sposobu zażywania proszków, a ponadto poinformować pacjenta o zmianie liczby proszków, jakie ma zażyć jednorazowo. Przy wydawaniu proszków dzielonych w kapsułkach skrobiowych lub żelatynowych należy poinstruować pacjenta, aby przyjmując lek, nie otwierał kapsułek i po zażyciu proszku popijał go dużą ilością płynu. Na etykiecie opakowania należy podać dawkę substancji leczniczych w jednym proszku.
237