2,0 my a. ' d°,rwa!); Z T ^
^k. r««v“ k°*“ «•— v,. „,;
Z Z p«a*" ‘*nr'“1 "K do,rv a,y *> KIO lońc, onu
•'SSE* j-» - p««,7k7 7^ *w mon*,K- «<*««,
«■"> «*•»* iest równy 2j * ^i -
b>'°ni |ttu,l“okrc5"'llc w'“,y ”skli,d dr«*'"u
.^rirrs.’. den.* *> W k<** “T* m„Ł,Yo<<; ,vlh drw,
,rT y/ nfTYrojł miąższości jest równy: Z, = V:.
* ^ m poenfka okrcsu'a,e wcsz,y w sk,ad *»*««*
„„ * cun okresu .me dotnwły do jego końca. oznaczamy miąższość ,ych drze,*
. mwnc* w«V«»«P™ «/,: P^>roM miąższości jest równy; Z4 = (/,.
Przywr miąższości drzewotum jest suma przyrostu miąższości grup drzew.
Z,, s Z| + Zj + Z) + Z4
Zj. s P, + Vj ♦ £/| + t/j - (V| + vj)
Miąższość drzew, które dotrwały do końca okresu, jest sumą: V = V. * v
Miąższość drzew w chwili ustąpienia z drzewostanu, które 1 ca okresu, jest sumą -U=Ui + UJ.
Miąższość drzew na n^—’
p-
^wości
bic-
, w +«ku orrzymu-
C tcn na/vl U pr/c^nego
»"■’.... "nyró“—
drzew próbnych (v) oraz pomierzenia tym samym pujących w ciągu okresu (U) i miąższości drzewostanu w
rumcycn w Ciągu OKresu (IZJ l mią»«*".*----- kortvU okrCN" 1 ‘ ' '
określenia miąższości drzewostanu na początku i końcu okresu można stosować Jo j wolną metodę opatią na drzewach próbnych. Dokładność określania przyrostu mią/ szóści przedstawioną metodą można ocenić wzorem Grochowskiego (1938)
. 'Z'
... ^oie me dotrwały do koń-orzew na początku'okresu jest sumą: v = v, + v2.
Pokost miąższości drzew ostanu jest równy . ^
A zatem przyrost miąższości drzewostanu ^ równy nSmicy^ ubyły
Mosunu » końcu 1 na początku okresu zwiększonej o miązszoś 7. drzewostanu w ciągu okresu.
2 Rodzaje przyrostu
Przyrost, który do . określonym czasie, nazywaj
wyni W zależności od długości okresu rozróżniamy przyrost oookre-
I przyrost bieżący okresowy Szczególnym przypadkiem przyrostu b,eZ^ . mu}/.
*°*no test przyrost bieżący z całego wieku W skład tego przyrostu wen _ ^
■’'" • drzewostanu w danym wieku i suma miąższości wszystkich drzew . v^s,
W 1 dne*' stanu od momentu powstania drzewostanu do danego wie u ien nazy w smy rńwnict sumaryczną produkcją
ł*o pwtrrV— przyrostu bieżącego okresowego przez, długość > iem> przyrost przeciętny Szczególnym przypadkiem •*"’*' przyrosi przeceny roczny z całego wv-v- •“
'tern jrrecictaym tnr-»-
przyrost bieżą-
I
k,óry marny zamiar
Część V Określanie przyrostu drzewa i 211
,0 do obecnej miąższości drzewostanu należy dodać 5-letm bieżący ,H*‘ /jJw42Mości. którego wartość szacujemy na podstawie przyrostu okresowego
^^.wstcc/
Metody Określania przyrostu miąższości drzewostanu, podobnie jak i metody „redanu miąższości drzewostanu, można podzielić na pomiarowe, pomiarowo-punkowe 1 szacunkowe. Jak już wiemy, podstawą takiego podziału jest sposób .inrślama pierśnicowego pola przekroju drzewostanu. W metodach pomiarowych pffśfticowe połę przekroju drzewostanu określamy na podstawie pomiaru pierśnic wiiystkich drzew, w metodach pomiarowo-szacunkowych stosujemy sposoby licze-8ui drzew, powierzchni próbnych lub sposób Bmerlicha. a w metodach szacunkowych nie mierzymy pierśnic drzew drzewostanu 1 nic mierzymy pierśnicowego poła przekroju
Dalszy podział dotyczy metod pomiarowych 1 pomiarowo-szacunkowych. Metody dzielimy na dwie grupy
1) określanie przyrostu miąższości drzewostanu z okresowego pomiaru miąższości.
2) określanie przyrostu miąższości drzewostanu z jednorazowego pomiaru przyrostu za okres ubiegły.
W pierwszej grupie metod na wynik przyrostu miąższości trzeba czekać taką tobę lat. jaka jest długość okresu. Miąższość drzewostanu określa się zwykle za pomocą drzew próbnych lub za pomocą tablic miąższości.
W grupie drugiej metod przyrost miąższości drzewostanu otrzymujemy bezpo-tednio po wykonaniu odpowiednich pomiarów i obliczeń. W metodach tych stosu-jemy drzewa próbne lub tablice miąższości i tablice przyrostu miąższości.
B- Określanie bieżącego przyrostu miąższości drzewostanu na podstawie miąższości mierzonych okresowo
Przyrost miąższości drzewostanu określamy zgodnie ze wzorem Zy = V + U -V
Wymaga to określenia miąższości drzewostanu ^o^dr/rw usic'
•w próbnych (v) ora/ namierzenia ty ni samym spo.