18993 img014

różnorodne rodzaje terapii. Psychoterapia wspierająca pomaga w radze niu sobie ze społecznymi i zawodowymi konsekwencjami choroby. Itelia bilitacja psychiatryczna ukierunkowana jest na stopniowy powrót osoby chorej do normalnego życia, zarówno społecznego, jak i zawodowego.

b)    terapia grupowa — opiera się na wykorzystaniu oddziaływań między pacjentami. Chory uzyskuje tu informację zwrotną na swój temat, może korygować nieakceptowane formy zachowań, rozwiązywać dręczące go problemy i trudności. Dostrzega, że w swoich przeżyciach nie jest osa motniony. Ten rodzaj terapii pozwala także na wytwarzanie pozytyw nych więzi emocjonalnych w grupie.

c)    terapia indywidualna - to świadome, planowe i systematyczne od działywanie na stan psychiczny pacjenta i jego zachowanie. Poprzez oddziaływanie psychoterapeutyczne wspiera się pacjenta w kolejnych kryzysach emocjonalnych i interpersonalnych. Program terapii jest indy widualnie opracowywany dla każdego podopiecznego.

d)    grupy psychoedukacyjne — przeznaczone są zarówno dla chorych, jak i ich rodzin. Pozwalają lepiej zrozumieć chorobę, jej przyczyny i me tody leczenia. Przyczyniają się do pełniejszej akceptacji podopiecznego w rodzinie i środowisku. Odpowiednio poinformowani pacjenci i członku wie ich rodzin są lepiej zmotywowani do leczenia. Grupy te działają rów nież jako grupy wsparcia i pozwalają na swobodną wymianę doświad czeń między opiekunami.

e)    treningi behawioralne - znajdują zastosowanie szczególnie w trenu waniu umiejętności społecznych, np.: samoobsługi i sprawności niezbęd nych w codziennym życiu (dbałość o higienę, sporządzanie posiłków, za kupy, współżycie z sąsiadami), aktywnego udziału we własnym leczeniu (rozpoznawanie wczesnych objawów psychotycznych, świadomy udział w leczeniu farmakologicznym), umiejętności społecznych (werbalny i nie werbalny kontakt z innymi ludźmi, umiejętności trafnej interpretacji za chowań, współpraca).

Planowanie pobytu w ośrodku z udziałem podopiecznych buduje więzi w zespole, jasno określa cel pracy i działa mobilizująco na podopiecznych.

Dom dziennego pobytu dla osób w podeszłym wieku staje się kluczową formą środowiskowego sytemu wsparcia społecznego. Nigdy w dziejach ludzkości nie było na świecie tak dużej liczby ludzi starych jak obecnie. Badacze podkreślają, że dzieje ludzkości to dzieje wydłu żania się życia człowieka. W najbliższych latach wzrastać będzie liczba chorych na chorobę Alzheimera, a odsetek ludności po osiemdziesiątym piątym roku życia w krajach Unii Europejskiej w XXI w. podwoi się. Wzrośnie znacząco zapotrzebowanie na opiekę stacjonarną i środowi skową. Przemiany struktury rodziny, zanik więzi międzypokoleniowych sprawi, że osoby w podeszłym wieku w coraz większym stopniu trafiać będą do placówek pomocy społecznej.

Jako świadczenie niematerialne pomocy społecznej prawo do uczestnictwa w zajęciach domu dziennego pobytu nie jest uzależnione od dochodu osoby lub rodziny. Najczęściej przyjmuje się, że każdy emeryt i rencista ma prawo być podopiecznym placówki, a odpowiednie skierowania wydają ośrodki pomocy społecznej. Lokalne samorządy mają dużą swobodę w określeniu regulaminów, organizacji i sposobów funkcjonowania domów dziennego pobytu oraz kategorii osób uprzywilejowanych w dostępie do placówki. W ten sposób poszczególne domy mogą uzyskiwać specyficzny profd działalności. W strukturach pomocy społecznej pierwszeństwo w dostępie do placówki często przysługuje osobom spełniającym określone warunki, np.:

-    samotność (posiadanie rodziny poza miejscem swojego zamieszkania),

-    posiadanie złych warunków mieszkaniowych i konfliktowe stosunki rodzinne,

-    bezradność w prowadzeniu gospodarstwa domowego,

-    posiadanie orzeczonego stopnia niepełnosprawności,

-    choroby.

Pobyt w domu dziennego pobytu daje możliwość pełniejszego uczestnictwa w życiu społecznym, a także zapewnia odpowiedni poziom opieki. Pensjonariusze mogą korzystać z posiłków, w wielu placówkach dostępnych zarówno na miejscu, jak i na wynos. Osoby znajdujące się w dobrej sytuacji materialnej muszą same ponosić koszty wyżywienia - choć nie są one nigdzie wygórowane i w zasadzie ograniczają się do opłacenia wartości produktów potrzebnych do przygotowania posiłków. Pozostałe osoby decyzją ośrodka pomocy społecznej mogą zostać zwolnione z opłat. Domy dziennego pobytu zapewniają również opiekę medyczną, organizując systematyczny i stały kontakt z lekarzem. Na co dzień zapewniona jest opieka pielęgniarska. Jedną z form pracy, szczególnie akceptowaną przez osoby w podeszłym wieku są spotkania z lekarzami - specjalistami w zakresie geriatrii oraz specjalistami z zakresu żywienia i dietetykami. Wszystko to sprzyja podniesieniu jakości życia i zaspokajaniu podstawowych potrzeb człowieka starego.

Oto przykładowy rozkład dnia w domu dziennego pobytu

9.00- 9.30 — śniadanie 9.30-10.00 - pomiar ciśnienia krwi

10.00- 11.00 - codzienny przegląd prasy (dyskusja nad wybranymi artykułami)

11.00- 12.30 - zajęcia terapeutyczne (rozmowa terapeutyczna, terapia zajęciowa, muzykoterapia, biblioterapia itp.)

557