Wszystkie czynności związane z nakładaniem zaprawy, wciskaj niem tłucznia, ustawianiem kafli itp. wykonujemy prawą ręką. Lewa powinna być zawsze czysta i sucha. Posługujemy się nią do ujmowania narzędzi pomocniczych, jak prawidło, poziomnica itp. Należy zwrócić uwagę na prawidłowe rozmieszczenie szerszych i węższych stron kafli narożnych. Najlepiej zrozirfj
Rys. 37. Ustawienie kafli narożnych w pierwszej warstwie obU-co wania: a) nieprawidłowe, b)
prawidłowe
I mierny to, jeśli rozważymy dla przy-; kładu wykonanie pieca o przekroju prostokątnym a głębokości 2Va kaflaj Jeżeli strony szersze obu kafli^ narożnych stojących przy wspólnejl krótszej ścianie pieca skierujemy ku" sobie, otrzymamy między kaflamjy przestrzeń odpowiadającą połowię, szerokości kafla środkowego (rysJ 37a). Będziemy zatem musieli kafel j środkowy przecinać na pół, aby go' tam zmieścić. Ustawienie jest nieprawidłowe.
Jeżeli natoi ę iast jeden z kafli narożnych odwrócimy tak, aby był skierowany ku drugiemu węższą stroną, przestrzeń między nimi odpo- . władać będzie dokładnie szerokości całego, kafla środkowego (rys. 37b). Ten sposób ustawiania kafli narożnych jest prawidłowy.
Kafle narożne trzeba więc ustawiać tak, aby przestrzeń między nimi odpowiadała wielokrotno-ici całych kafli.
Ustawiwszy kafle do pionu sprawdzamy, czy górne krawędzie wszystkich kafli znajdują się na j e d n y m poziomie. W tym celu kolejno na każdą parę kafli narożnych kładziemy prawidło i poziomnicę i stwierdzamy położenie poziome. Kafel położony zbyt nisko podnosimy do góry nakładając świeżą zaprawę i podsuwając pod kołnierz tłuczeń takiej grubości, aby kafel utrzymał się na właściwej wysokości.
Po ustaleniu poziomu sprawdzamy, czy powierzchnie licowe kafli narożnych leżą- parami w jednej płaszczyźnie. W tym celu przykładamy prawidło kolejno do każdej pary powierzchni licowych, leżących przy wspólnym boku pieca (rys, 38). Prawidło] powinno przylegać do po- ■ wierzchni kafli wzdłuż c a-łej 1 i n i i z e tkn i ę c i a.
W odstępy między kaflami narożnymi wzdłuż każdej ściany wstawiamy dopasowane uprzednio kafle środkowe. Najpierw u-stawiamy kafle na sucho, tzn. bez zaprawy, aby sprawdzić, czy dobrze pasują. Drobne
nawet błędy w przycięciu H
1 „i HM §j , . Rys. 38. Sprawdzanie prawidłowego H
kafli mogą spowodować, ze ustawienia kafli
ostatni z kolejno ustawionych kafli nie zmieści się albo będzie za luźny.
b. Wielkości spoin. Spoiny pionowe między kaflami gładkimi powinny mieć szerokość najwyżej 0,2 mm, spoiny poziome — nie-większą niż 1 mm.
Przy kaflach fazowanych spoiny pionowe mogą mieć szerokość do 1 mm.
Przy kaflach kwadratelowych spoiny mogą mieć szerokość do
2 -i- 3 mm.
Górne krawędzie kafli środkowych powinny tworzyć wraz z narożnymi jedną linię prostą. Sprawdzamy to, kładąc na kaflach prawidło; górne krawędzie wszystkich kafli w warstwie powinny przylegać do prawidła.
Po dopasowaniu kafli we wszystkich ścianach jednej warstwy przystępujemy do ich ustawienia na zaprawie. Zaczynamy zawsze od tylnej ściany.
c. Łączenie kafli zaprawą* Nakładamy wzdłuż całej krawędzi zarysu zaprawę w takiej ilości, aby po ustawieniu kafla możliwie jak najmniej zaprawy wycisnęło się na zewnątrz. Kierując się tą samą zasadą nakładamy zaprawę na spodnią i boczne ściany kołnierza kafla, po czym umieszczamy kafel na swoim raiej-
43