21214 Obraz9 (11)

ll^glSJ

Etycznych i.5 ’

tec^ościi_aj,_eJfcf Promocji partii polityki

s dla sukcesu aA-ty^^f muszą zdefiniować grup. '[ swoim programem jJJJI acji wyjściowej. W ski_a{|

I członków partii swoicWI ałalnością, rozpoznaniejil wyborców, badanie spokó j brązu partii fimkg'onuj^| się różnice i podobieństmp }j członków i przez wyto trendami panującymiwpł m jest akceptacja i tu istnienia różnic pomięć’; i postawienie pytania o# na pytanie o dalszą akto tego, czy warto inwestora ów. Rozbieżność pomiędzy zewnętrznym, funkcjom iw, może być tak duża,ś twoich działań marteto w inną grupę wyborco* ku marketingowej proce-ty, który koncentrujesz znej muszą określić, na erunek partii, oraz rot-orców wobec partii. Po-zachodzącej pomiędzy i mi ich udoskonalenia. obrazu partii politycz-elów. Ostatnim, sidd-/ i metod, które zosta-reślonego wizerunku irtii mają charakter ągłą obserwacją efe-ńzerunku partii.

105

Psychologiczna problematyka maski

Powyższa prezentacja obrazuje, w jaki sposób na kolejnych etapach dążenia do realizacji celów marketingowych można korzystać z wiedzy z zakresu psychologii, również tej, która dotyczy problematyki maski. W marketingu politycznym w szczególny sposób eksploatuje się psychologię polityczną. Psychologia polityczna, podobnie jak psychologia konsumenta i reklamy, jest stosunkowo młodą dyscypliną, ufundowaną na wiedzy z zakresu trzech dziedzin nauki o człowieku: psychologii — przede wszystkim społecznej, socjologii i politologii. Przedmiotem zainteresowania psychologii politycznej są m.in. psychologiczne aspekty systemów politycznych, zachowania grup politycznych ujmowanych jako specyficzne grupy społeczne, znaczenie czynnika osobowego w polityce. Z czasem, wraz z formowaniem się marketingu politycznego, psychologia polityczna zajęła się zagadnieniami istotnymi z punktu widzenia osiągania celów partii politycznych, np. kwestiami uwarunkowania realizacji zadań czy przebiegu procesów komunikacji w partii politycznej, traktowanej jako grupa społeczna.

Dobrą ilustrację sposobu traktowania działalności partii i osób publicznych we współczesnym świecie polityki stanowią słowa właściciela agencji reklamowej, prowadzącej przedwyborcze kampanie wyborcze partii. Była to odpowiedź Jerzego Orłowskiego na zadane przez dziennikarza pytanie o różnice pomiędzy reklamą towarów a promocją polityków:

„Czym dla mnie jest polityk w porównaniu z maszynką do golenia? Obie

rzeczy powinny jak najlepiej wyglądać i jak najmniej boleć”¹ .

Dla tworzenia jak najmniej bolesnego” i ,jak najlepiej wyglądającego” wizerunku polityków wykorzystywana jest wiedza psychologiczna, przede wszystkim zgromadzona przez psychologię konsumenta i reklamy oraz psychologię polityczną.

Mówienie o masce w reklamie, public relations, marketingu politycznym wynika z definicji kategorii, nie z jej stosowania w ramach przedstawionych dziedzin. Ekspert w zakresie public relations czy marketingu politycznego nie mógłby sobie pozwolić na publiczne wypowiedzenie słowa maska. Jest to oczywiste w związku z wiążącymi się z tym pojęciem negatywnymi konotacjami, dotykającymi aksjologicznej sfery ludzkiego życia. Dopuszczając do jakiegokolwiek skojarzenia przedmiotu swojej działalności z maskowaniem, zaprzeczyłby swojej fachowości, określanej umiejętnością kreowania pozytywnego wizerunku produktów, firm, organizacji, fundacji, instytucji, idei, osób.

¹⁴ Jerzy Orłowski, w wywiadzie udzielonym telewizji publicznej 14. 10. 1998 roku, trzeciego dnia po ostatnich wyborach parlamentarnych (emisja: TVP 1, 14. 10. 1998, godz. 17:45 -18:00).