23432 PB140050

I*cques Le Goff

2AS kościoła i czas kupca f średniowieczu kupiec nie był tak powszechnie po-^rdzany, jak się sądzi — między innymi — na skutek fypowiedzi Henri Pirenne’a, który w tej kwestii za-jał zbytnio tekstom, przede wszystkim teoretycz-vm.¹ Pozostaje jednak faktem, że choć Kościół bar-jo wcześnie otoczył opieką i zaczął popierać kupca,

3 zarazem przez długi czas pozwalał, by obciążały go ważne podejrzenia co do prawomocności podsta-nwych form jego działania. Niektóre z nich wiążą ę głęboko z obrazem świata człowieka średniowie-aego, lub powiedzmy raczej — by nie hołdować mi-jń abstrakcyjnej jednostki reprezentującej zbioro-

rjć_ludzi Europy Zachodniej; tych oczywiście,

tuzy pomiędzy XII a XV wiekiem mieli dość kultu-_rj wyrobienia umysłowego, by zastanawiać się nad -ip[pmami związanymi z pracą zawodową oraz ich sekwencjami społecznymi, moralnymi i religijny-

iśród pretensji wysuwanych wobec kupca na ywszym miejscu pojawia się zarzut, że jego^yski iladają spekulację czasem, który należy wyłącznie Boga. Oto, co na przykład pisze w pewnej kwestii, %ej dyskutowano na początku XIV wieku, genezy lektor zakonu franciszkanów: Queritur    mer-

ores possint licite plus recipere de eadem merca-^obillo qui non possit statim solvere ab illo statim solvit. Arguitur quod non, quia tunc

^^renne’ Hutoire de l’Occident