19838 skanuj0060 (12)

207

£>enu Morza Karaibskie;

e: kilkadziesiąt proce^-Anguilla 87,5%, Antig__ >z:e’.vicze Stanów Zjedr. -0.8%). W przypadfa ednak np. w Austrii v.;. -5.-%. Grecji 3,7%, Hisz-

- ej gospodarce, możz.

; vv przeliczeniu na > : ^ mego przez Światom _ er. amerykańskie wraz ; :e .;ezeniu na 1 mieszkańe_ •1 USD, w Kanadzie 2"; c*i tym względem krajach i«:ały się natomiast nastę-3. Brytyjskie Wyspy Dzie-nych 8210 USD, Bermuc; SD. Anguilla 4900 USD. h_ba • 100 USD na 1 mie-1 USD) miały w 1995 r >- 'redniej dla obu konn -156].

riarskich regionu Morz_ krajów leżących w tej czę-JCł: żonych na kontynencie >za Za główne przyczyn;.

"t riów wyspiarskich, co ~ eszkańców jest niższy.

8. Zmiany w środowisku społecznym i przyrodniczym pod wpływem turystyki

Tabela 42. Wybrane wskaźniki wpływu zagranicznej turystyki przyjazdowej na gospodarkę państw Ameryki Środkowej w 1995 r.

Kraje	Wydatki na 1 mieszkańca (USD)	Wydatki na 1 turystę USD)	Udział w PKB (%)	Udział w eksporcie (%)	Udział w eksporcie usług (%)
Belize	355	595	15,8	48,1	64,5
Gwatemala	26	492	1,9	12,8	41,6
Honduras	13	372	2,2	7,5	31,0
Kostaryka	198	841	7,4	25,3	50,4
Nikaragua	12	178	3,0	9,6	42,0
Panama	118	899	4,3	49,6	22,0
Salwador	13	319	0,8	7,5	19,3
Region Ameryki Środkowej	47	599	3,4	18,8	35,8

Źródło: opracowano na podstawie Tourism market trends... [1997, 156].

Analizując dokładniej znaczenie turystyki przyjazdowej dla gospodarek państw Ameryki Środkowej, można zauważyć, że największą rolę pełni ona w Belize, Kostaryce i Panamie (w tym ostatnim przypadku należy pamiętać, że stosunkowo nieduży udział turystyki w eksporcie usług wynika z faktu, że Panama jako kraj „taniej bandery” czerpie duże dochody z rejestracji obcych statków). Są to państwa, w których szczególne znaczenie ma turystyka ekologiczna. Dodatkową cechą wspólną wymienionych krajów jest to, że mają one, w porównaniu z pozostałymi państwami regionu, stabilną sytuację polityczną. W krajach natomiast, gdzie do niedawna toczyła się wojna domowa (Gwatemala, Nikaragua i Salwador), jak również w Hondurasie, znaczenie turystyki dla miejscowej gospodarki jest o wiele mniejsze. Chociaż w ostatnich kilku latach rządy tych państw (zwłaszcza Hondurasu, Gwatemali i Nikaragui) rozwinęły szeroką promocję turystyczną (promując głównie, podobnie jak Belize, turystykę historyczną), jednak należy przyjąć, że zniszczenia spowodowane przez huragan „Mitch” (jesień 1998 r.) sprawią, że w najbliższych latach wpływy z turystyki nie ożywią gospodarek wspomnianych krajów. Dane zamieszczone w tabeli 43 pokazują, że stosunkowo wysokim dochodom z turystyki w Belize i Kostaryce (w mniejszym stopniu dotyczy to Panamy) towarzyszył dynamiczny rozwój w latach 1985-1995 bazy hotelowej. Z przedstawionych danych wynika również, że mimo iż w Nikaragui w analizowanym okresie liczba pokoi hotelowych nie zwiększyła się, to jednak zakończenie wojny domowej sprawiło, że nastąpił bardzo gwałtowny wzrost wydatków turystów. Podobna tendencja, jednak słabsza, wystąpiła w Gwatemali, natomiast w Salwadorze, który jest mniej atrakcyjny pod względem turystycznym od obu wymienionych państw, zakończenie działań wojennych nie znalazło poważniejszego odbicia we wzroście liczby pokoi hotelowych i wydatkach zagranicznych turystów.