26044 zdjeH3

K \

\ \ s \ y '

On_W\N

12.6- Nazwa wydawcy (producenta)

\ii*f wydawcy (producenta) należy podawać w języku, w jakim występuje w opisywanym jokuinencte. Jeżeli w dokumencie podano więcej niż jedną nazwę wydawcy, w opisie naleli-'umieścić nazwę wymienioną na pierwszym miejscu lub wyróżnioną typograficznie. Mana też podać nazwy wszystkich wydawców.

\p przytaczanych nazwach wydawców zaleca się pomijać określenia typu: sp, i o.o /s spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), SA (= spółka akcyjna), Ud. (=> ang. Umtud Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością’), GmbH (= niem. Gesellschaft mit beschrdnkttr tfjftung 'spółka z ograniczoną odpowiedzialnością’) AG (= niem. Aktiengeselhchaft 'spółka akcyjna’), tzn. zamiast:

wydawnictwo Felberg Sp. z o.o.

IS JiwtiKtwo Naukowe PWN SA John Wiley & Sons Ltd.

Kitschbaum Verlag GmbH Haupt \fedag AG

można podać można poda, można podać można podać można podać

Wydawnictwo Felberg Wydawnictwo Naukowe PWN John Wiley & Sons Kinchbaum Verlag Haupt Verlag

I Dopuszcza się skracanie tzw. określeń charakteryzujących, wchodzących w skład nazwy wy- j I dawcs np. Wyd. Felberg (zamiast: Wydawnictwo Felberg), WN PWN (zamiast: Wydawnictwo Nauko-I »tPTN). Można też stosować powszechnie przyjęte skrótowce nazw wydawców, np. PIW (za-I miast: Państwowy Instytut Wydawniczy), WSiP (zamiast: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne).

W nazwach zawierających imię i nazwisko imię można skracać do inicjału, np. Wyd. M. Rożak.

Umiejscowieni*

nazwy

I Nazwę wydawcy umieszcza się przed miejscem i rokiem wydania lub między tymi danymi, por.

i F Eodler, Karajan. Biografia, przel. z niem. B. Dowlasz, Wyd. Felberg, Warszawa 1999.

F. Endler, Karajan. Biografia, przel. z niem. B. Dowlasz, Warszawa: Wyd. Felberg, 1999.

Brak w opisywanej publikacji nazwy wydawcy należy sygnalizować skrótem w nawia- Brak nazwy I tach kwadratowych: [b.w.J (= bez wydawcy) lub [s.n.] (= sine nomine).

2.7. Miejsce wydania

laharibai

iM

Nazwę miejsca wydania należy podawać w formie przejętej z opisywanego dokumentu, ale I zawsze w mianowniku. Jeśli w publikacji wyszczególniono więcej niż jedno miejsce wyda- 'wećtTńiżjadm^-I nia, to w opisie należy podać nazwę umieszczoną na pierwszym miejscu lub wyróżnioną ^mie^ typograficznie. Można też podać nazwy wszystkich miejsc, łącząc je półpauzą bez spacji, np.

Z. Nęcki, Komunikowanie interpersonalne, Wrocław-Warszawa-Kraków 1992.

Tfe euro, ed. by P Temperton, 2nd ed., Chichester-New York-Weinheim-Brisbane-Singapore-Toronto 1997.

Jeżeli w dokumencie nie podano miejsca wydania, to w opisie można podać nazwę miej- Brak miejsca i i i    ^{1(3 <}^^ru*^tu’ ⁿP- (*• Kraków]. W wypadku braku w opisywanej publikacji informacji o miej- IPjjp—

ttoecml* | I *cu wydania i miejscu druku należy podać w nawiasach kwadratowych skrót: [b.m.] (= bez | miejsca) lub |»1J (= sine loco), np.

K. Burkę, 7łealise on Communicalion, [b.m.] 1935.

Jeśli dokument był opublikowany za granicą, to po skrócie: b.m. można wymienić nazwę [baju, np. [b.m. Wielka Brytania].

Rozdział 13 Bibliografia jj 253