Bylina o łodydze rozgałęzionej u nasady, wysokości do 60 cm. Liście ma dłoniaste, pięciodzielne, z długimi ogonkami. Kwiaty, średnicy do 3 cm, składaja się z 6 do 13 płatków, s.i kuliste, barwy cytrynowożół-tej. Okwiat jest pojedynczy, bez zróżnicowania na kielich i koronę. Wszystkie elementy kwiatu ułożone są na dnie kwiatowym, a część pręcików przekształca się w miodnikowe prątniczki (pręciki nie wytwarzające pyłku). Kwiaty petnika pojawiają się już w kwietniu, kiedy kwitnie mało roślin. Niestety, często jest zrywany i sprzedawany na bazarach ze względu na pokaźne, złocistożółte kwiaty. Powoduje to niszczenie wielu naturalnych stanowisk tej rośliny.
Obecnie w Polsce pełniki europejskie w stanie dzikim spotykane są niezwykle rzadko. Występują w świetlistych lasach górskich, na kamienistych pastwiskach, wilgotnych łąkach i w zaroślach, prawie wyłącznie na wapieniach. Są trujące. Niektóre odmiany połników, mające szczególne walory dekoracyjne, są uprawiane w ogrodach i (jarkach. Ze względu na rzadkość i częste niszczenie przez człowieka, pełnik europejski na stanowiskach naturalnych objęty jest ochroną gatunkową.
lest wieloletnią rośliną osiągającą 1,5 m wysokości, o nieprzyjemnym zapachu podobnym do tego, jaki wydzielają pluskwy - stąd jej nazwa. Liście ma nieparzystopierzaste, piłkowane, od strony spodniej niezbyt gęsto owłosione. Jej kwiaty są niepozorne. Mają barwę jasnozieloną i skupione są w postaci gron w szczycie pędów. Pod koniec lata dojrzewają owoce - owłosione mieszki zakończone hakowatym dziobkiem, którym wczepiają się w sierść zwierząt i w ten sposób się rozprzestrzeniają.
Pluskwicę europejską można spotkać zwłaszcza w górskich lasach na skałach. Rzadko występuje na nizinach, a na niektórych obszarach brak jej całkowicie. Jest rośliną trującą, zawierającą alkaloidy i glikozydy. Dawniej stosowano ją w medycynie ludowej.
Vs)b))3& Zl
23