25

Przylaszczka pospolita

Hepatica nobilis

Rodzina: jaskrowate - Ranunculaceae

OPIS

Bylina o wysokości do 20 cm, o mocnym kłączu. Najbardziej charakterystyczne są zimozielone liście wyrastające ze szczytu kłącza, ciemnozielone, osadzone na długich ogonkach, zebrane w różyczkę. Liść ma blaszkę w zarysie sercowatą, podzieloną na trzy klapy, calobrzegie i o tępych końcach. Blaszka jest za miodu od góry obficie białawo owłosiona, później gładka i błyszcząca; dolna strona liścia jest trochę fioletowo nabie-gła. Wczesną wiosną, przed rozwojem nowych liści, z kłącza wyrasta bezlistna łodyga (głąbik), a na jej szczycie rozwija się jeden kwiat o średnicy do 30 mm, mający najczęściej 6 działek okwiatu (czasem więcej, nawet do 15). Okwiat jest barwy nic-bieskofioletowcj, rzadziej różowej lub białej. Nasiona rozsiewane są przez mrówki. W sprzyjających warunkach przylasz-czki tworzą skupienia liczące setki okazów.

KWITNIENIE

Marzec - maj; kwiaty zapylane są przez owady, zwłaszcza błonkówki.

■■    SIEDLISKO

Cieniste lasy liściaste i mieszane, zwłaszcza buczyny i grądy; gleby żyzne, o dużej zawartości próchnicy, niezbyt wilgotne, najlepiej o dużej zawartości wapnia i odczynie zasadowym lub obojętnym.

WYSTĘPOWANIE

Prawie cała Polska, z wyjątkiem wyższych położeń górskich. Zasięg gatunku obejmuje prawie całą Europę, poza krańcami północnymi i południowymi.

GROŻENIA

Kwitnące okazy są masowo zrywane i sprzedawane.

CIEKAWOSTKI

Nazwa łacińska Hepatica pochodzi od greckiego słowa hepar (wątroba) i nawiązuje do kształtu liścia przypominającego płat wątroby. W handlu dostępne są sadzonki pochodzące z hodo-wli, nadające się do uprawy ogrodowej.