29028 skrypt112

114

Tablica 6.1.

Rezystywność wybranych cieczy [3. 22]

Ciecz	Struktura	Pv fOcm)	ew
Olej transformatorowy	niepolarna	l()^12 + I0^1'	2,2
Benzen	niepolarna	1()^13 + I0^14	2,2
Olej silikonowy	niepolarna	I0^13 + 10^ift	2,7
Chlorowany dwufenyl	polarna	I0^10 -s- 10^12	4.5
Olej rycynowy	polarna	10^12-*- 10^13	4,5
Aceton	silnie polania	10* f 10^7	21
Alkohol etylowy	silnie polania	10* + 10^7	25
Woda destylowana	silnie polarna	2-10°	81

Dielektryki ciekle pod wpływem długotrwałego działania napięcia stałego ulegają oczy szczeniu. Jony i naładowane cząstki neutralizują się na elektrodach i przestają uczestniczyć w przewodzeniu prądu. Koncentracja nośników maleje, j a więc i konduktywność też maleje. W dielektrykach ciekłych, podobnie jak w gazach, w zakresie niskich napięć prąd płynący przez ciecz jest proporcjonalny do napięcia. Obowiązuje tu więc prawo Ohma. Maksymalne natężenie pola elektrycznego wynosi wtedy około 10⁵ V/cm. Przy wyższych natężeniach pola | prąd wzrasta szybciej od napięcia i konduktywność wzrasta. Wartości rezy-! slywności niektórych cieczy zestaw iono w tablicy 6.1.

2.2.3. Przewodnictwo dielektryków stałych

W dielektrykach stały ch dominuje przewodnictwo typu jonowego. Ue/est- | niczą w nim przede wszystkim jony domieszek, jony defektów- siatki krystalicz-1 nej. a w* wysokich temperaturach jony siatki krystalicznej. W dielektrykach amorficznych o przewodnictwie decydują jony domieszek. Przewodnictwo typu | elektronowego występuje w dielektrykach stałych przy działaniu pól elek-1 trycznych większych od 10⁶ V/cm. Podobnie jak w przypadku dielektryków | ciekłych, ruchliwość jonów i stopień ich dysocjacji zależy wykładniczo od tem* I peratuty (6.5, 6.6). Zależność konduktywność i od temperatury jest więc również wykładnicza:

y = Bcxp(-^)    (6.9) |

gdzie:

B, b - stałe materiałowe.