32756 KSIĄŻKA (75)

ii prr??CdJL np.

typu

mu.....u

». wydąpr « b^ć ^kua^M. K¹®

* sytuacji zarządzaniu i

ntwuiiiajiii Choda la Np -fiirirM iaestm-ik podejmuje i«y» dotyc«ce fnawoju produkgi. kierunków inwesto-Owyr^{2 3} te podermowane są w stosunku do uw sfonnah ueaestników gaapodaistwa fswojej rodami. a czasem jeśli są to decyzje podejmowane prw rolnika i pas mego reakmane Jak więc narwać ten rodraj decyli? Wydaje się, rr u one decylami kierrnrnicrymi. choć nie do końca spełniają oyiatMoe wyóg warunki Sądzę wiec. że napotrigąc iue-ksónr Hrrrflma i drfmrjr, uaaet jeśi aą one ogólnie przyjęte i \mmot.

lig tu Hrtini t( margnci i—body dia-- innych ktć--j

taHppą pocą utarte standardy

tacyc podnałrw deergi jest podział » zakenoaa od charakteru ftunjL Uyruzma nc tu decyle podano—ne w sytuacji pewności. rrtykM i niepewność.

V rakżnnin od liczby osób podejm ującrdi decyzje możni wyróżnić decyle jednoosobowe oraz kolektywne.

Decyzje i punktu wktoema stopnia nowości dzielą sie na rutynowe i innowacyjne.

Z punktu yndamn horyzontu czasowego wyróżnia sie decyzje strategiczne, taktyczne i operacyjne. Podział ten jest często spotyka-ny v literaturze przedmiotu Horyzont czasu dla poszczególnych decyzji wpływa na niepewność i stopień prograsnowalnośd. Również zmieniają atę źródła informacji w zależności od czasu. Janusz Gośeiń-iki tc ostatnią typologie przedstawił następująco (zob. tab. 5);

w cugamMO⁴ ‘W¹⁰ «C pynm³. taa naprawdę pode? mme dctyżic. wr»U na każdą a mnh składa się makr prwtanrm -Otaa tałcir pytsnw ■ pisze Herbert Simrm - me ma sensu. Mana decyla jem jak wirJka nęka, jest produktem nmkencaang liczm przesłanek, które sic na nią składają De podjeas każde) ważną) d^ cyzji prrvcjynia się wiele jednostek i ogniw orgamsacyptjch, a problem centralizacji i decentralizacji to kwestia uporządkowania taps Złożonego systemu w jeden efektywny schemat’'^JŁ.

2.2. Fary podejmowania decyzji

Podejmowanie decyzji kierowniczych wymaga określonych ega-nośd intdekrualnych i technicznych Nazywane aą one fazami podejmowania decyzji

W literaturze dotyczącej podejmowania decyli większość autorow wymienia tny fary: faza impuniania, faza projektowania. Ina wyboru³⁶- V zasadzie jedynie u HA Simona spotykamy ag t rozróznie-mem czterech faz podejmowania decyzji, choć - jak zauważymy dalej - ostatnia ■jtnirninna patz mego faza nic ma w zasadzie możliwości praktycznego potwierdzenia:

1. wyodrębnienie sytuacji wymagającej podjęcia deeyzp.

2- ustalenie możliwych spoaobow postępowania.

3.    wybór sposobu postępowania.

4.    ocena dokonanego wyboru³⁷.

Oczywistym jest fakt. ze każda z tych faz zajmuje rożną ilość czasu w budżecie pracy kierowniczej.

HA Simon pisze: .Pierwszą fazę podejmowania decyzji - badanie otoczenia w celu stwierdzenia, czy nie zaistniały warunki wymagające podjęcia decyzji - będę określał jako działalność rozpozna wczą Ipodkr. HA] (terminu tego użyłem mając wojskowe jego znaczenie). Fazc drugą - ustalenie, rozwinięcie i przeanalizowanie możliwych sposobów postępowania będę nazywał działalnością

S. irnśśmmWn*

J. cnimm. su

jemafiaat > wawogiant ■wnffane

■ Wtfunra Mff.i M2

ISO

1

raiy³cych ac pudejmo—fen    Per m³L J. Zrtnrnmta. j». i 4S0lw:J Ew

ald, jw. s. 350ic;M. Bielsk, dokonuje zestawrtiygfc Im. ■H»mW^r «¹ nionych trytą taeefa, per. Orgammtjc Istota, s&utoury. procesu, lodl :<I2. > AS i s. job let Ł ZMMwrtff. JVtmto o nrpńfigfc... s. HO»a Podoł»» kobr ³•

2

*    HA. Sbbob. Dnaknu admmrtmp. Wni— 1976. >. 21.

3

   Takie lasy podrjmowaaia Aocytji    nhwf MM³ WW^³" ³W

4

i ich MyWyM pojemność rocpoczme auiony Mywam. po: np tA QM j J.o, Much. a Behowoeal Theory oj ihe firm, EngłraMmd Ob • ³«»