uukodnnli struktur anatomicznych narządu słuchu (perforacje, ubytki błony bębenkowej), będące zwykle wynikiem jednorazowych i krótkotrwałych ekspozycji na hałas o szczytowych poziomach ciSniema akustycznego powyżej 130 * 140 dB.
upośledzenie sprawnoScl słuchu w postaci podwyższania progu słyszenia w wyniku długotrwałego narażenia na hałas, o równoważnym poziomie dźwięku przekraczającym 80 dB. Podwyższenie progu może być odwracalne (tzw. czasowe przesunięcie progu) lub trwałe (trwały ubytek słuchu).