35430 IMG 85 (7)

248

Cięić VI. Wielkoowziwowe metody 249

• sposób dojścia do wyników dotyczących „.w, Kpmentarta    _bu|*. korzeniową Założono tu. Ze cecha ta rno» p_riv

kartów poaW ^ " _{ćmwo nK} byl0 porażone hubą.. I - gdy hy|₀ J Z* d»* r^'_hJ°_n)CSrzalna o rozkladztc zerojedynkowym Drzewa po_{rj ó2nionych w} populacji. Do wyznacnJ

* p°p^u,acj‘-1

_;0nc huta stanowią*W    _{JS) f6 l6)<} które dotyczą losowani

_błcdów zastosowano

— — pora-

:    ' °° ^w>'²"aczenui

losowania prostego hez_

Itiw

zwrotnego.    ^ _dojć dużą wartość procentowego błędu średniego dl_a

JL^SSSiSSn    ^Wynika ‘° ^{2 n,Skicj Wanokl} ^alu

dmw porażonych tym grzybem.

_ _wartość jednostki badania,

** l liczebność próby w /i-tej warstwie.

** Nj,_cobciążonym estymatorem wartości średniej cechy mierzalnej X dla populacji jest x.

z-IwA    ⁽⁶-²⁰⁾

IV. Indywidualne losowanie warstwowe

fi - I

Estymator ten należy do klasy estymatorów najbardziej efektywnych, charakteryzuje się bowiem najmniejszą wariancją.^

Średni błąd standardowy estymatora x określa się wzorem

Warstwowaniem, lub inaczej stratyfikacja, nazywamy podział populacji na rozliczne warstwy. Podstawą podziału na warstwy jest najczęściej cecha pomocnicza.

nlńu/n'1 vLTAVLr*7'ic Incmi/onin    ___ ■ •

łączne warstwy. Podstawą pouziaiu nu wjjmw;    ccc nu pomocnicza.

Gdy cecha ta skorelowana jest z cechą główną, wówczas losowanie warstwowe daje lepsze (dokładniejsze) oszacowanie cechy głównej niż np. losowanie proste. Nickie-

IC|7><X łUUMdUJIIVJ>X.y,/    Mitd mj/. iv.»unu

dy warstwy tworzy się ze względu na układ terytorialny obiektu, co ułatwia sporządzenie operatu losowania.

Podstawą losowania warstwowego jest losowe pobranie próby z każdej warstwy oddzielnie Operat losowania składa się więc z tylu części, ile jest warstw W ramach warstwy można stosować różne sposoby losowania próby. W dalszych rozwazamxh przyjmiemy, że w ramach warstwy będziemy stosowali losowanie proste bezzwrotne.

W prowadźmy następujące oznaczenia ^N * tobą jednostek w populacji,

L - liczba warstw

kolejne numery warstwy, h = | 2 L berba jednostek badania w warstwie, czyli

I v»

I

- frakcja elementów h

_mA

N

*k ~ Jednia z

W'

■tej warstwy, czyli

^‘fla warstwy, c^B

(6.18)

(6.19)

a błąd procentowy wzorem

^d(x>

8(i)

gdzie

(6.21)

(6.22)

- odchylenie

Podane    (nieobciążonym) jest

balnej. Estymatorem sumy tm

_Bląd średniego estymatora określa wtór

d_(f& = ^Ndn

a błąd procentowy

•    g^d7il

(6.23)

(6.24)

(6.25)

(6.26)

gdzie p ^jeśl frakcją elementów wyróżnionych w próbie wylosowanej dla wantwy.