36973 Zdjęciei2

stu statków polskich i zagranicznych przebywających w zespole portowym Szczecin-Swinoujście” ^,e.

Odrębną grupę stanowią święta rolnicze. Mają one głęboko zakorzenione tradycje w naszej kulturze ludowej i z tej też przyczyny zostały one omówione w rozdziale poświęconym świętom regionalnym i folklorystycznym. Poświęćmy teraz nieco uwagi ogólnopolskiemu świętu plonów — centralnym dożynkom. Forma ich obchodu ukształtowana została w latach II Rzeczypospolitej jako impreza państwowa opartą na dawnych wzorach dożynek dworskich z bogatym akcentem folklorystycznym. W okresie Polski Ludowej dożynki uległy zasadniczemu przewartościowaniu. W obchodach ich nawiązano do bogatych tradycji dożynek ludowych.

Do początku lat siedemdziesiątych dożynki odbywały się w Warszawie, obecnie zaś organizatorami są poszczególne miasta wojewódzkie. Obchody tego centralnego święta zawodu rolniczego mają miejsce w pierwszą niedzielę września. Dożynki centralne ...„zawarły w sobie — jak pisze J. S. Burszta — jeden z najpiękniejszych i najbardziej wymownych nurtów tradycji ludowej, związanej z pracą gromady ludzkiej nad zapewnieniem sobie chleba i życia. Stąd pochodzi podstawowa, a wymowna symbolika zarówno tej pracy, jak i samego obrzędu” ^ł7. Takim symbolem jest zarówno tradycyjny wieniec dożynkowy, jak też bochen chleba upieczony z nowej mąki i wręczany Gospodarzowi Dożynek jako wyraz trudu i znoju pracy chłopskiej dla dobra kraju. Równocześnie Dożynki Centralne są widowiskowym przekazem współczesnemu pokoleniu starych tradycji dożynkowego folkloru słowno--muzycznego.

Wspomnieć też warto o świętach związanych z poszczególnymi specjalnościami rolniczymi, jak:    Dzień

Mechanizatora Rolnictwa, Dzień Sadownika, Dzień

pszczelarza itd. Obchody tych świąt mają stosunkowo skromny charakter i organizowane są lokalnie na szczeblu poszczególnych województw i gmin.

Określone miejsce w kręgu świąt profesjonalnych zajmują święta wojskowe, jak: Dzień Wojska Polskiego (12 października), Dzień Lotnictwa (23 sierpnia), Dzień Marynarki Wojennej (29 czerwca) oraz Dzień Wojsk Ochrony Pogranicza (10 czerwca). Ponadto-istnieje wiele świąt poszczególnych formacji i rodzajów broni (Dzień Sapera, Dzień Artylerzysty, Dzień Wojsk Rakietowych, Dzień Łącznościowca itd.) oraz świąt dywizyjnych, pułkowych i jednostek wojskowych. Obchody tych wszystkich świąt mają szczególnie ekspresyjny charakter (uroczyste apele, paradna zmiana warty, defilady, pokazy sprawności bojowej itp.), mimo iż tylko niektóre z nich (np. Dzień Wojska Polskiego) posiadają szerakie odzwierciedlenie społeczne. Najczęściej zaś są to święta konkretnych wspólnot wojskowych.

Na zakończenie rozważań nad świętami profesjonalnymi kilka słów o takich świętach, jak: Dzień Kombatanta obchodzony w ramach Miesiąca Pamięci Narodowej (kwiecień) i Światowy Dzień Inwalidów (marzec). Nie są to święta zbyt mocno utrwalone w naszej kulturze obyczajowej i formy ich obchodów są stosunkowo nikłe. Zwłaszcza obchody Światowego Dnia Inwalidów nie mają u nas tak silnego oddźwięku społecznego, jak ma to miejsce w innych krajach (np. Francja czy Związek Radziecki). Należy jednak przypuszczać, iż 1 czasem nastąpi dowartościowanie społeczne: tych świąt w naszym kraju.