39233 skan069 (2)

Str. 5

r

Ćwiczenie nr 6

Jeżeli znana jest powierzchnia S zajmowana przez zaadsorbowaną cząsteczkę można wówczas wyznaczyć powierzchnię właściwą A adsorbentu tzn. rzeczywistą, biorącą udział w adsorpcji powierzchnię przypadającą na jednostkę masy:

A ^{= n}max^A^    (8)

gdzie: n_max - liczba moli zaadsorbowanej substancji przy całkowitym pokryciu powierzchni jednostki masy adsorbentu.

- liczb Avogadro.

Opracowano również wiele bardziej szczegółowych teorii adsorpcji. Najważniejsza z nich to teoria Brunauera, Emmeta i Tellera (izoterma BET), która oparta jest na założeniu wielowarstwowej adsorpcji i stosowalności równania Langmuira do każdej z warstw.

2. Część doświadczalna

r

Ćwiczenie A

Cel ćwiczenia

Wyznaczenie izotermy adsorpcji kwasu octowego na węglu aktywnym oraz wyznaczenie stałych równania Freundlicha dla tego układu.

Wykonanie ćwiczenia

W 5 kolbkach miarowych rozcieńczyć IM roztwór CH3COOH wodą destylowana, tak aby otrzymać roztwory CH3COOH o następujących stężeniach: 0,3; 0,2; 0,15; 0,1; 0,05M. Dokładne stężenie kwasu octowego w roztworach określić przez zmiareczkowanie ich 0,1M roztworem NaOH wobec fenoloftaleiny, pobierając do miareczkowania następujące ilości roztworów: z kolbek 1,2, 3, po 10cm³-z kolbek 4, 5 po 25cm³.

W suchych ponumerowanych kolbkach ze szlifem korkami odważyć dokładnie po około 2 g węgla aktywnego, dodać po 50 cm³ przygotowanych roztworów CH3COOH i pozostawić na 20 minut często wstrząsając. Roztwory CH3COOH należy dodawać szybko, by czas adsorpcji był możliwie jednakowy dla wszystkich próbek. Po 20 minutach wszystkie roztwory przesączyć do 5 nowych suchych kolbek. Z każdego przesączu pobrać próbkę o takiej samej objętości jak przy miareczkowaniu początkowym i oznaczyć stężenie kwasu octowego przez zmiareczkowanie 0,1M NaOH wobec fenoloftaleiny.

Wyniki zestawić w tabeli.

LABO RA TORIUM CHEMII FIZYCZNEJ