Fot. 112
Fot. 111
AL3DU. Actius RD3D. Można też kupić tego typu trójwymiarowy 15-calowv monitor Sharp LL-151 -3D - patrz fotografia 111. Nie są to prototypy - sprzęt ten jest w aktualnej ofercie,
0 czym można się przekonać, wpisując w wyszukiwarkę internetową odpowiednie zapytanie.
Co ciekawe, „sztachety” w tych ekranach Sharp nic są stałymi elementami. Ich rolę pełni... dodatkowy pomocniczy wyświetlacz LCD, który ma na powierzchni właśnie takie wąskie paski, które zależnie od sygnału elektrycznego mogą być albo ciemne, albo przezroczyste. Gdy te paski-sztachety są jasne, wtedy ekran pracuje jak każdy normalny wyświetlacz LCD. Natomiast gdy te paski-szta-chety są ciemne, ekran pracuje jako trójwymiarowy z barierą paralaksy, przy czym rozdzielczość pozioma jest zredukowana o połowę. Zasadę pracy ekranu Sharp w trybie 2D
1 3D pokazuje rysunek 74, pochodzący z materiałów firmowych.
Fotografia 112 pokazuje fotografię reklamową wyświetlacza 3D niemieckiej firmy SeeReal (www..seereal.com), która oferuje 18...20-calowc autnstereoskopowe wyświetlacze 3D. Podobnie fotografia 113 pokazuje 15-calowy ekran firmy 4-D Yision, która została niedawno wchłonięta przez NewSight Corporation. W aktualnej ofercie można znaleźć 45-caIowy (1,14m) trójwymiarowy ekran LCD o rozdzielczości 1920x 1080 pikseli.
Na początku roku 2006 podobne trójwymiarowe ekrany autostereoskopowe pokazało też kilka innych firm, w tym duże koncerny.
Zarówno wyświetlacze lentikularne, jak i te z barierą paralaksy, mają istotne wady.
Rys. 73
Głównąjest trudność uzyskania efektu przestrzennego na dużym obszarze. Rysunek 75 pokazuje problem w bardzo uproszczony sposób. W każdym razie zarówno w ekranach len-tikulamych, jak i z barierą paralaksy, występują obszary prawidłowego efektu stereo i obszary, w których obrazowanie jest błędne. Liczba osób jednocześnie korzystających z takiego autostereoskopowego ekranu wynosi co najwyżej kilka i osoby te muszą się znajdować wewnątrz wyznaczonej strefy. Pół biedy, jeśli chodzi o notebook lub niewielki monitor, z którego korzysta jedna osoba. Dużo gorzej w przypadku telewizora, który z założenia może być oglądany przez grupę osób. Wyjście poza strefę prawidłowego efektu 3D powoduje nie tylko utratę prawidłowego obrazu przestrzennego. ale też inne nieprzyjemne efekty. Okazuje się też, źc nawet prawidłowe korzystanie z takich ekranów, pomimo że nie wymaga okularów, może powo-oczu, a nawet ból głowy.
Pokrewne rozwiązania. Oprócz soczewek lentiku-lamych i klasycznej bartery paralaksy znane są też inne idee oraz realizacje wyświetlaczy auto-stereoskopowych. Na przykład zaprę-
b)
v 11 9 11 tr
Back - lenpe podtwMafqpa
Parallax barrier Switrh LCD
62 Sierpień 2006 Elektronika dla Wszystkicl