41189 IMG�71

, , »yBnciwn # w^oru n» monKiu obrotowy

w.n

mś w r

U AfWNC ■urncnm <*hr\Moblicza się r zależności f

tgdT\ f* _ moc « W . m — w rad s. to moment W jest wyrażony w N my

(9.2)

^tnc M — w N ■ m. m — w obr min.

H i lila rrnitrłi osi i wałów z reguły pomija się ciężar wału (osi) i osadzonych na sam’ CKŚci.

7»mann sały zewnętrzne, jak i reakcje w łożyskach obciążają wały (osie) w różny sptwób. zależnie od kształtu piasty koła i rodzaju łożyska. Przykład) ■ i —ai i mil punktu zaczepienia reakcji oraz wyznaczanie punktów zaczepie-na ołnyzenia. przenoszonego na wal przez części na nim osadzone, podano na rys 3fcS-

Rys. 9.5. Wyznaczanie naj w czopach wałów w przypn a) łożyska tocznego, b) tor ślizgowego, c. </) kół patowyd

Prn wstępnych obliczeniach wału wymiary czopów i osadzonych na demcułów nie są znane. Przyjmuje się wówczas, że obciążenie czopów st «R| sity skuptone. zaczepione w środku długości piasty koła lub w śr długości łożyska.

9.3. Zasady obliczania wytrzymałości osi i wałów dwupodporowych

Jak wynika z treści rozdziału 9.1. osie oblicza się na zginanie, a wały — na skręcanie z równoczesnym zginaniem lub (w nielicznych przypadkach) — tylko nu skręcanie

Obliczanie wytrzymałości osi i wałów polega na:

• wyznaczeniu metodami statyki wszystkich sił czynnych (obciążeń) i biernych (reakcji podpór lub utwierdzeń) działających na oś lub wal:

$ obliczeniu wartości momentów zginających (dla osi i wałów) oraz skręcających i zastępczych (dla wałów) co najmniej dla punktów przyłożenia sił zewnętrznych i dla punktów podparcia (łożysk);

• obliczeniu średnic wału w podstawowych przekrojach i ustaleniu kształtu wału (osi);

t wykonaniu (w razie potrzeby) obliczeń sprawdzających (np. z u-względnieniem osłabienia walu lub osi karbami) i uzupełniających, polegających na obliczeniu sztywności wału itp.

Obliczanie osi dwupodporowych na zginanie. Oś oblicza się jako belkę podpartą na dwóch podporach (łożyskach) i obciążoną siłami skupionymi. Reakcje w podporach wyznacza się na podstawie warunków równowagi. W przypadku osi obciążonej tylko jedną silą poprzeczną F (rys. 9.6a, b) reakcje oblicza się z zależności

Rys. 9.6. Obliczanie osi na zginanie: a) schemat osi. b) schemat obciążenia, c) wykres momentów zginających. J) oś gładka, i) teoretyczny kształt osi o równej wytrzymałości, f) rzeczywisty kształt osi schodkowej (wg d, na rys. r)

Maksymalny moment zginający wynosi

(9.4)

lub M₃ = Rb• b

Na podstawie warunku wytrzymałościowego na zginanie oblicza się mini-raąjaą średnicę osi

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
41189 IMG?71 , , »yBnciwn # w^oru n» monKiu obrotowy , , »yBnciw
IMG?71 , , »yBnciwn # w^oru n» monKiu obrotowy , , »yBnciwn # w^
41138 P4020006 KRĘG OBROTOWY (axisl - C2 Ma trzon dość wydłużony ku górze, za nim znajduje się ząb k
43261 Zdjęcie 0086 (2) kątowa (obrotowa), przy której następuje zetknięcie szczęk z bębnem, coo = K
DSC00138 2 Stół obrotowy - podnafM# obratow*) umołKMafeey pmkofw momentu alialOMfO M ań
1267042271656669752889?37383578641052544 n 1.0N1« **<*! bff ly obrotowej IKmt&f p««<*M V^
Kuły » Renesans słasherówns slasherówerca nie umiera nigdy Kassnnan- Bukowczan-Rzeszut n« «oru
skanuj0010 8. Wykreślić punkty przebicia bryły obrotowej prostą a i określić widoczność.Szymon Szpak
skanuj0011 (223) K> 1 jpv T~(. i { i BI.TTnH Pi -L- ż 3 r~n< sirif-4 SI J rj_ i 5N*

więcej podobnych podstron

41189 IMG�71

41189 IMG�71

9.3. Zasady obliczania wytrzymałości osi i wałów dwupodporowych

lub M3 = Rb• b

lub M₃ = Rb• b