Stosowanie płytki ściegowej i stopki do szycia prostego jest bardzo korzystne szczególnie przy szyciu cienkich materiałów. Trzeba pamiętać, że przy użyciu stopki i płytki ściegowej do szycia prostego nie wolno zmieniać położenia dźwigni A, ani dźwigni B. W przeciwnym razie przy uruchomieniu maszyny nastąpi złamanie igły.
Maszyna „Łucznik” ki. 440 pozwala uzyskać nie tylko zwykły ścieg stębnowy prosty, ale również ścieg zygzakowy. Ścieg ten powstaje wtedy, gdy igła oprócz normalnego ruchu pionowego ma dodatkowy ruch boczny. Dopuszczalna szybkość szycia wynosi do 1000 ścieg./min.
Szerokość ściegu zygzakowego można regulować w sposób ciągły w granicach od 0 do ok. 5 mm za pomocą dźwigni A regulatora szerokości zygzaka (rys. 35).
Gdy dźwignia A jest ustawiona w położeniu zerowym wówczas igła nie ma przemieszczeń bocznych i podczas szycia otrzymuje się ścieg prosty. Ustawienie dźwigni A w każde inne położenie, oznaczone na tabliczce cyframi od 0 do 5, pozwala na szycie ściegiem zygzakowym o szerokości odpowiadającej danemu położeniu. Maksymalną szerokość ściegu zygzakowego wynoszącą ok. 5 mm otrzymuje się przy ustawieniu dźwigni A w miejscu oznaczonym na tabliczce cyfrą 5.
Dźwignia B (rys. 35) przeznaczona jest do nastawiania położenia ściegu zygzakowego. Może ona zajmować trzy różne położenia, oznaczone na tabliczce t' literami: L, S i P.
Położenie L — igła zajmuje położenie lewe skrajne.
Położenie S — igła zajmuje położenie środkowe.
Położenie P — igła zajmuje położenie prawe skrajne.
Rys. 36 wyjaśnia, że przy położeniu S (rys. 36a) nakłucia igły układają się symetrycznie względem osi szerokości zygzaka, a doprowadzenie do zerowej szerokości zygzaka daje ścieg prosty, układający się wzdłuż osi szerokości zygzaka.
41