54046 skanuj0416

uwzględniane w syntetycznej ocenie atrakcyjności inwestycyjnej przez wagi stanowiące relatywne oceny siły ich wpływu na atrakcyjność inwestycyjną Intensywność występowania poszczególnych cech tynków jest określana w skali na przykład pięciostopniowej: 1 pkt - odpowiada najniższemu poziomowi danego parametru (np. najmniejszej skali rynku), 2 pkt - poniżej średniego poziomu, 3 pkt - powyżej średniej, 4 pkt - ocena wysoka, 5 pkt -poziom najwyższy. Syntetyczną ocenę atrakcyjności poszczególnych rynków uzyskujemy, mnożąc oceny intensywności przez odpowiednie wagi i sumując te wartości dla każdego z rynków (por. tabela 4).

Następnym etapem budowy strategii według metody SWOT jest określenie stopnia dopasowania między silnymi i słabymi stronami, z jednej strony, a szansami i zagrożeniami - z drugiej. Dopasowanie to może być określone w dwóch fazach. Po pierwsze, oceniamy stopień dopasowania istniejących w danej firmie silnych stron do istniejących i potencjalnych rynków. W sposób uproszczony stopień dopasowania może być oceniony przez zsumowanie relatywnych wielkości przewagi konkurencyjnej poszczególnych silnych stron i! uwzględnieniem ich wpływu na tworzenie wartości. Na przykład stopień dopasowania silnych stron firmy do rynku nr 1 (por. tabela 3) będzie oceniony następująco:

Rtfenrfcp* 0,1) + (Nr 0,06) + (3 x 0,12) + (1 x 0,2) +

ł (l || 0,04) - (1 x 0,08) + (1 x 0,3) - (2 x 0,1) = 1,04.

Syntetyczna ocena dopasowania jest znormalizowana: mieści się w gra-nicacŁljiSj-3}.. Ocena (+3) oznacza maksymalne dostosowanie do danego rynku, a (-3); maksymalne niedostosowanie. Takie oceny będą przeprowa-dzorj&dla wszystkich rynków istniejących oraz potencjalnych, gdyż zakładamy, że poszczególne rynki różnią się układem preferenqi (poziomem wag £jgg,jjcd>ą istotnych czynników konkurencyjności). W wyniku tych ocen można stworzyć listę rankingową rynków według stopnia ich dopasowania do silnych stron firmy. Dobre dopasowanie to takie, które wykorzystuje maksymalną liczbę silnych stron danej firmy, szczególnie tych, gdzie mamy ha)H®SjsŹ4 przewagę, i tych, które wywierają największy wpływ na tworzenie wartości dla odbiorcy. Poszczególne firmy mają różną liczbę silnych stron o różnej wartości. Każda z nich powinna dążyć do wykorzystania maksymalnej ich liczby, najlepiej wszystkich. Strategia konkurencji typu dyferen-q‘aqi (wzięta tu jako przykład) może polegać na silnym wyróżnieniu się w niewielkiej liczbie parametrów lub na średnim wyróżnieniu się w większej liczbie parametrów. Z badań wynika, iż bardziej skuteczną strategią konkurencji jest wyraźne wyróżnienie się w niewielkiej liczbie parametrów. Jednakże w ten sposób zmniejszamy bazę konkurowania. Oparcie się na większej liczbie silnych stron (najlepiej na wszystkich) zabezpiecza firmę przed nieprzewidzianymi zmianami preferencji rynku oraz konkurencyjności poszczególnych silnych stron.

Występujące w scesób, iż można Izolujące efekt j powiązane. Takie l UEEdriębioistwa. I ■■paciających się j ■ósży więc ująć □ pneporcje. Ma to i Tworzenie silu Sany (możliwością im oraz pizewio Sprawności oceny śonych zasobach 1 Maczanych z różni wodzenia przyszłyd uwzględniania czyi poprawnej oceny!

W drugiej fazi( Hi stopnia atrakcy ■Delegowaliśmy ty i— e silnych stroi ssania występuje tnseją, że rynki o ni Wf istotnie wyższa ■xnia dopasowani nawiązania tego p fcnini wyboru stn ys stopień dopaść asca) silnych stroi pozna. Na takiej za fcnr. J. Kaya (porJ W wyborze stn V przestrzeni dwui ■prania silnych stn rym stopniu atrakd Wariant W₁ chara feny oraz wysoką ■oriantów W_u powstaje problem, -i śedniej atrakcyji ■rakcyjności (Hy| tor rynku o wyższa wariant Wy, jeżeli

134