551 2

15.3. ENERGETYKA WIATROWA

STREFY:

I    wybitnie korzystna

II    bardzo korzystna

III    korzystna

IV    mato korzystna

V    niekorzystna

W

RAOSftfel

^sęŁtóWK

i'AOTSRrtefsort

15“    16°    17°    18°    19°    20°    21°    22°    23°

Rys. 15.7. Strefy energetyczne wiatru w Polsce. Mezoskala, wg IMiGW

-    Beskid Śląski i Żywiecki,

-    Bieszczady i Pojezierze Dynowskie.

Średnia prędkość wiatru jest zróżnicowana w zależności od pory roku. W lecie występujące prędkości wynoszą ok. 60% średnich prędkości mierzonych, a w okresie jesienno-wiosennym odpowiednio 130 — 160% i wtedy występują najlepsze warunki dla elektrowni wiatrowych. Biorąc pod uwagę, że elektrownie wiatrowe pracują w przedziale prędkości wiatrów 4 — 25 m/s, średnie roczne prędkości wiatru (rys. 15.6) z punktu widzenia energetyki wiatrowej są wielkościami mało użytecznymi. Dla energetyki wiatrowej podstawową charakterystyką wiatru jest rozkład przestrzenny i czasowy jego prędkości.

Przykładowe zależności prędkości wiatru c od wysokości h nad powierzchnią ziemi przedstawiono na rysunku 15.8. Na niższych wysokościach prędkość wiatru zmniejsza się znacznie z wysokością - mogą wystąpić duże różnice sił działających na łopaty w położeniu górnym i dolnym. Dlatego wieża, na której jest umieszczona elektrownia, powinna mieć odpowiednią wysokość.

551