57217 skanuj0010

Rozdział III

Osobowość przestępców seksualnych

Dokładna analiza osobowości sprawców różnych typów przestępstw seksualnych zostanie przedstawiona w dalszych' rozdziałach. W tej części pracy zostaną omówione prace dotyczące ogólnych cech przestępców seksualnych.

Sussman (1978), omawiając wyniki badań.innych autorów, stwierdza, iż wśród przestępców seksualnych około 56—81% ujawnia osobowość antysocjalną. W populacji kobiet 25% miało doświadczenia homoseksualne, 60% nadużywało alkoholu, wczesna była u nich inicjacja seksualna, częste było doświadczenie gwałtu na sobie, 70% ujawnia zaburzenia seksualne (najczęściej problemy z identyfikacją własnej roli seksualnej, oziębłość oraz dyspareunię). W „Practitioner” (1967) wysunięta została hipoteza, iż wśród przestępców seksualnych częsty jest kompleks Quasimodo.

Drvota i Student (1975) wskazują, że w populacji przestępców seksualnych cLominuje agresywność seksualna, chłód uczuciowy, nadpobudliwość seksualna, a 75% sprawców tych przestępstw jest dotkniętych alkoholizmem^Filipiak (1974) stwierdza, iż 40% przestępstw seksuahiych zostało popełnionych pod wpływem alkoholu, 65% sprawców nigdzie nie pracowało, 46% z nich to recydywiści, większość pochodzi ze środowiska robotniczego. R. i E. Leśniak (1974) na podstawie hadania 77 sprawców przestępstw seksualnych stwierdzają, iż można ich podzielić na agresywnych i nieagresywnycHTpKśród agresywnych średnia wieku jest najniższa bez względu na rodzaj popełnionego przestępstwa, częściej są oni introwertykami, działają brutalnie, sadystycznie, przeważnie w nocy, nie znają swych ofiar, są impulsywni i okrutnkjJPrzestępcy nieagresywni (głównie pedofile) są ekstrawertywrif,' infantylni, najczęściej znają swoje ofiary, działają w dzień, 65% z nich jest alkoholikami^

Smoczyński (1977) na podstawie 117 orzeczeń sądoWo-psy-chiatrycznych dotyczących sprawców przestępstw seksualnych stwierdza, iż tylko 8 z nich nie ujawniło zaburzeń psychicznych, przy czym 54% z nich uznano za poczytalnych. Objawy zespołu psychoorganicznego stwierdzono w 74 przypadkach. Pneumoen-cefalogram 47 badanych był patologiczny, a 60 — prawidłowy.

Student (1979) na podstawie badania 150 przestępców stwierdza iż u 51% z nich ujawniały się cechy dewiacyjne, u 21% nie było dewiacji, ale występował wpływ alkoholu, a 5 przestępców cechowała duża psychopatia agresywna.

Zverina i Pondelnickova (1979) przedstawiają analizę 264 mężczyzn — „seksualnych agresorów”. Najczęściej byli to mężczyźni młodzi (w wieku poniżej 30 lat — 62%, a powyżej 40 lat —-11,9%). W stanie wolnym pozostawało 56%. Dominowało niskie wykształcenie, przeważnie byli to robotnicy niewykwalifikowani. Interesujące są stwierdzenia autorek, iż 32% mężczyzn z badanej populacji miało wzrost poniżej 169 cm, małą wielkość członka — 14%, przeciętną wielkość — 51,5%. Recydywa przestępstw seksualnych występowała u 40% badanych.

Rozpoznania psychiatryczne były następujące: psychopatia — 33,7% badanych, dewiacje seksualne — 28%, niedojrzałość socjoseksualna — 10%, alkoholizm — 6%, defekty umysłowe — 4,5%, a objawów psychopatologii nie stwierdzono u 14% badanych. W dokładniejszej analizie psychopatologicznej autorki rozpoznały: niedostosowanie społeczne — 63% badanych, wpływ alkoholu in tempore criminis — 55,6%, cechy wybuchowe — 39%, encefalopatię — 35,9%, dewiacje seksualne — 28,1% oraz różne defekty umysłowe — 24,2% badanych. •

Bonheur i Rosner (1981) na podstawie badania 64 sprawców przestępstw seksualnych stwierdzają, iż u większości z nich rozpoznano zaburzenia psychiczne, u niewielu natomiast — organiczne uszkodzenia systemu nerwowego. Graber (1981) twierdzi, że wśród przebadanych przez niego przestępców seksualnych połowa ujawniała zaburzenia organiczne w mózgu. R.i E. Leśniak (1983) na podstawie badania 82 przestępców seksualnych (20 oskarżonych o zabójstwa seksualne, 24 — o zgwałcenie, a 38 — o czyny lubieżne z nieletnimi), stwierdzają że 70% z nich znajdowało się pod wpływem alkoholu w czasie popełniania przestępstwa, 70% sprawców było w przedziale wieku 21—40 lat, 75% — to pracownicy fizyczni, 59% było stanu wolnego, 80%, ich matek miało osobowość prawidłową, a 80% badanych negatywnie oceniało ojców, dominowało wśród nich wykształcenie podstawowe. Większość badanych przeszła brutalne i wulgarne uświadomienie seksualne. Wśród zabójców dewiacje seksualne ujawniało 25%, a wśród gwałcicieli — 50%. Wśród zabójców 87% ujawniało nasiloną introwersję, wśród gwałcicieli — 79%, a wśród pedofilów — 71%.

Leigh (1983) podkreśla, że należy przestępcze zachowania seksualne różnicować z następującymi rozpoznaniami:

—    intoksykacje: ostry alkoholizm, alkoholizm przewlekły, narkomania, zatrucia patologiczne;

—    zaburzenia psychiczne: psychozy, zaburzenia osobowo-