58491 IMG 29

Wsuaium pici lawapo *»—< 1 ^ycft^ow. 1

	I Szczytowy	j Smd prosty	[ Między obofczy-1 kiem i łopatką
.&**¥	f Przedni	J Latania na placach, z poduszką [ pod nieznacznie zyfymi koiana-I nu, rotacja tutoma w prawo	[ Między obojczy-1 kiem i sutkiem
	Tyto*	| Latanie na prawym beku z rota-] cją tdDWto do przodu pod kątem j 45*. Watka piersiowa jest uniatio-! na i oparto o podgłowafc łóżka	Szczyt łopatki i
	I JęeycMfc	f Leżenie tytoni z rotacją tułowia w prawo pod kątem 45* z poausz-^: ką pod lewym bokiem, uniesienie tozka o 30 cm od strony stóp cha-. rago	i Lewy bok na po-j ziomie sutka
	? Swąńoay	! Leżenie na brzuchu, z poduszką j pod jamą brzuszną, nieznaczna 1 relacja lutowia w prawo	i Środek grzbietu na wysokości dolnego ! kąta łopatki
	f Pocstawry ! praaWa	[ LaZaraa na płacach z poduszką ^1 pod maco zgiętymi kolanami rae-■ znaczna rotaqa tułowia w prawo, uniesienie fóźfca o 30 cm od stro-j ny stóp chorego	Z przodu na poziomie dolnych żeber
B0*	. Podsowny J aa*	Lazaraa na drzudw z poduszką pod oodram. nieznaczna rotacja tułowia w prawo, (niesienie tożka i o 30 cm od szrony stóp chorego	Z tyłu w okolicy kręgosłupa j
	• boczny	Leżerm na prawym boku z po-duazką pod maOicą od przaomaj i strony, urna a mm a tozxa o 30 cm I od srany stop chorego ii.—i - - . - *	Z tyłu na poziomie j dolnych żeber _1

*h powidtową pracę, zwłaszcza • chorych unieruchomionych. j_j|p__e oę ćwiczeń iMKtryczK. często wykorzynuj^c synergizmy mię-Wc wcsapi okm*e pooperacyjnym unika się ćwiczeń mięśni brzu-da    dfrMfMM (unoszenie wyprofilowanych kończyn dolnych lub

ani t karma aa piecach) i nty naych. gdyż tą one dla chorego zbyt obcią-apąoe i często wytaaywaac przy lari/amu oddechu

Bardzo ważną rolę w zapobieganiu pooperacyjnym powikłaniom ma wczesna pionizacja i uruchamianie chorego. Niezależnie od rodzaju operacji dąży się do maksymalnego skrócenia czasu unieruchomienia chorego w łóżku. Jeżeli jest to możliwe, pionizację wykonuje się najpóźniej w 1,-2 dobie po operacji. Nawet krótkotrwała pozycja pionowa ma istotne znaczenie dla prawidłowej czynności wielu układów; powodując znacznie większe obciążenie organizmu niż pozycja leżąca, jest formą treningu chorego. Aby zapobiec zapaści ortostatycznej. pionizację u chorych po operacji należy przeprowadzać stopniowo, według ogólnie obowiązujących zasad, cały czas kontrolując częstość akcji serca i ciśnienie tętnicze krwi. W przypadku wystąpienia objawów tej zapaści należy zastosować pozycję Trendelenburga (skośne ułożenie, w który m głowa jest poniżej poziomu ciała), która poprawia ukrwienie mózgu.

Po uruchomieniu chorego po operacji w programie rehabilitacji, oprócz zapobiegania powikłaniom, w coraz większym stopniu uwzględniane są ćwiczenia ogólnie usprawniające i trening wytrzymałościowy z odpowiednią intensywnością, których celem jest jak najszybszy powrót chorego do niezależnego życia. Szczególną uwagę w tym czasie należy zwrócić na zwiększanie ruchomości w stawach sąsiadujących z miejscem operowanym, siły mięśni w obrębie cięcia operacyjnego oraz elastyczność i ruchomość blizny pooperacyjnej. Mogą bowiem wystąpić, najpierw nawykowe, a później strukturalne ograniczenia ruchomości w stawach; możliwe jest osłabienie siły mięśni oraz znaczne stwardnienie blizny. W tej fazie leczenia nadal istnieje ryzyko powikłań po- _ operacyjnych, dlatego należy cały czas stosować ćwiczenia i zabiegi zapobiegające tym powikłaniom.

Czas trwania ćwiczeń w pierwszym okresie pooperacyjnym, trwającym do 3.-5. doby, wynosi od kilku do kilkunastu minut, zależnie od potrzeb oraz możliwości i tolerancji chorego. Są one prowadzone w pozycji Leżącej i siedzącej kilkanaście razy dziennie. Liczba powtórzeń poszczególnych ćwiczeń wynosi od 5 do 7 w dwóch lub trzech seriach. Obowiązującą zasadą w tym czasie jest częste wykonywanie ćwiczeń o niewielkiej intensywności. Następnie zwiększa sic intensywność i czas trwania ćwiczeń do 20-30 min, jednocześnie zmniejszając częstość ich wykonywania do kilku dziennie. Liczba powtórzeń poszczególnych ćwiczeń wynosi od 7 do 10 w trzech lub czterech seriach Nie dotyczy to ćwiczeń oddechowych, skutecznego kaszlu i przeciw zakrzepowych, które do końca pobytu pacjenta w szpitalu powinny być prowadzone z dużą częstotliwością.

Przed rozpoczęciem ćwiczeń, w czasie ich trwania oraz po ich zakończeniu należy wykonywać pomiary częstości akcji serca, ciśnienia tętniczego krwi oraz rytmu oddechowego. Uwzględniając niewielkie obciążenie wysiHDCtt

*7