67257 Obraz79 (2)

dobny do już opisanego. W trzonie tym zastosowano piekarnik przelotowe z drzwiczkami wychodzącymi po obu stronach trzonu^ i talk zwaną szafą girzejną, znajdującą się w przeciwległym do paleniska końcu trzonu przy ścdiainde pomieszczenia.

Obieg gazów spalinowych w osnowie swej jest podobny do opisanego przy trzonie dwupaieniskowym (rys. 71), z tą różnicą! że przed wylotem do komina spaliny przechodzą przez szafę grzejną.

Na trzonie przy ścianie wykonano ściankę kaflową wysokoścu trzech rzędów, w której zamocowana jest wspornikowo półka do suszenia i podgrzewania naczyń.

Trzon kuchenny przedstawiony na rys. 73 o wymiarach 105 X 220 X 80 cm ma osprzęt identyczny jak na rys. 72; różnicą polega na tym, że w miejsce dwóch ostatnich płyt ślepych, wykonany jest ogrzewacz, a w nim umieszczona jest szafa grzejna („pakamera") o drzwiczkach dwuskrzydłowych i wymiarach w świetle ramki 400 X 520 X 650 mm; w szafce grzejnej umieszczone są przeważnie trzy półki; w części dolnej suszą się lub na^j gnzewają naczynia, zaś wyżej podgrzewane są posiłki..

Obieg spalin w trzonie wokół piekarników — jak już opisano, z tą różnicą, że spaliny z kanału zapiekarnikowego wychodzą w część boczną ogrzewacza, następnie górą i opadają w dół; tu na wysokości drugiego rzędu trzonu uchodzą do przewodu kominowego.

6. Trzony pralniane

Trzon w pralniach należy wykonywać w konstrukcji z kątownika 45 X 45 X 5 mm, składającej się z górnej ramy i dwóch pionowych słupków z kątownika o tym samym przekroju. Przy wykonywaniu dwóch lub trzech kotłów w tej samej konstrukcji należy ■ją wzmocnić słupkami pionowymi ze stali teowej o przekroju zbliżonym do kątownika, ustawiając słupki w pionie w odległości od siebie nie mniejszej jak 1,20 m; łączy się je z górnym obramowaniem, na dole zaś zalewa końce cementem w otworach, wykutych w podłodze. Przy zakładaniu podmurówki i pierwszego rzędu kafli, należy uprzednio wyznaczyć na miejscu średnicę kotła według jego górnego brzegu. Najwygodniej wykonać to

drutem-piecowym, robiąc kolo o średnicy kotła, wokół zaś niego układamy na sucho kafle i cegłę na płask na grubość 13 om. Ustalamy miejsca popielnika, paleniska i kanałów.

Wysokość paleniska od ułożonych rusztów belkowych, których długość zależna jest od dolnej średnicy kotła, do dna kotła nie może przekraczać 20-7-25 cm. Po obsadzeniu drzwiczek popielnikowych prostokątnych o wymiarach 15 X 30 om murujemy palenisko cegłą ogniotrwałą i na obmurzu paleniska ustawiamy kocioł. Następną czynnością jest sprawdzenie poziomu kotła linijką ułożoną na jego krawędziach oraz poziomnicą. Drzwiczki paleniskowe kotła obsadza się nad drzwiczkami popielnikowymi nie wyżej, jak na grubość cegły na płask tj. 7 cm. Cegłę tę oddzielającą palenisko od popielnika układamy tak, żeby wypadła na poziomie górnej krawędzi rusztu. Ruszty układa się podobnie, jak w piecach; oba końce rusztów są wsparte na beleczkach żeliwnych.

Przy kotłach do stu litrów stosujemy ruszty belkowe o długości 265 mm, przy kotłach 200-7-^250 litrów używamy rusztów o długości 310-7-370 mm, przy kotłach na 500 litrów długość rusz-| tów wynosi 420-7-480 mm. Ściany kaflowe obmurowuje się od 1 wewnątrz cegłą piecową na grubość 13 cm, zachowując przepisowe wiązanie. Kanał wokół kotła ma szerokość przy wlocie gazów ii z paleniska 18 cm, zwęża się stopniowo w stronę wylotu przy koli minie do 11 cm. Sklepienia kotłów nie powinny być cieńsze niż 1/8 wysokości kotła.

Kurki umieszcza się z najwygodniejszej strony tak, aby nie przeszkadzały obsłudze przy pracy. Wierzch obmurowania kotła wykładamy glazurą lub innymi odpowiednimi materiałami na zaprawie glinocementowej lub cementowej, z pochyłością od krawędzi kotła do obręczy, przypalając do połysku packą żelazną. Drzwiczki wycierowe 0” X 8” należy umieścić w miejscach, umożliwiających czyszczenie z sadzy.