65277 tektonika

tUU51AWUW1L iLJ-il^MJfciN 1 X TEKTONIKI

Tektonika - dział geologii zajmujący się budową tektoniczną, przyczynami i mechanizmem jej powstawania (diastofizmem).

Budowa tektoniczna (strukturalna) - przestrzenne rozmieszczenie inas skalnych w litosferze.

Diastofizm - procesy prowadzące do mechanicznych odkształceń skorupy ziemskiej.

m = p ' sin a

gdzie a - kąt między powierzchnią terenu

a powierzchnią warstwy

V.    a - jest to forma przestrzennego występowania skał (gł. osadowych) ograniczona

dwoma równoległymi powierzchniami: stropem i spągiem.

Spąg — powierzchnia ograniczająca warstwę od dołu w sensie stratygraficznym, a więc oddzielająca ją od warstwy starszej.

-derzchnia warstwy, oddzielająca ją od warstwy młodszej.

ość warstwy mierzona prostopadle do powierzchni spągowej i stropowej

(p) - grubość warstwy mierzona nie prostopadle do powierzchni twę (szerokość wychodni warstwy).

Wychodnia wam twy-to obszar jej występowania na powierzchni terenu.

Niezgodność

erozyjna

Normalne następstwo warstw - warstwy młodsze leżą na starszych czyli wzajemne ułożenie warstw odpowiada kolejności w jakiej one powstały.

Odwrócone następstwo warstw - warstwy starsze leżą na młodszych czyli wzajemne ułożenie warstw jest przeciwne niż kolejność ich powstawania.

Luka stratygraficzna - brak w profilu stratygraficznym osadów (warstw) jakiegoś wieku spowodowany okresową przerwą w sedymentacji (luka sedymentacyjna) lub usunięciem części osadów przez erozję (luka erozyjna) lub usunięciem osadów wskutek działania ruchów tektonicznych (luka tektoniczna).

ORIENTACJA PRZESTRZENNA WARSTWY

Bieg warstwy

-    jest to ślad (linia) przecięcia stropowej lub spągowej powierzchni warstwy z płaszczyzną poziomą;

-    jest to prosta (linia) pozioma leżąca na powierzchni warstwy.

Upad warstwy

-    jest to kierunek jej największego spadku;

-    jest to linia prosta leżąca na powierzchni warstwy wyznaczająca maksymalny jej spadek.

kierunek’nachylenia. /'

Kąt upadu warstwy (niekiedy zwany również upadem)

-    jest to kąt zawarty między powierzchnią warstwy a płaszczyzną poziomą;

-    jest to kąt zawarty między upadem a kierunkiem nachylenia.

Kierunek nachylenia warstwy (kierunek upadu)

-    jest to rzut prostokątny upadu na płaszczyznę poziomą.

Azymut biegu

-    jest to jeden z dwóch kątów (ai i oę) zawartych między kierunkiem N a linią biegu, mierzone zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (od N w prawo).

Azymut upadu

-    jest to azymut kierunku nachylenia;

-    jest to kąt zawarty między kierunkiem N a rzutem prostokątnym upadu na płaszczyznę poziomą (czyli kierunkiem nachylenia), mierzy zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (od N w prawo).