Chociaż właściwości chemiczne i fizyczne wszystkich! izotopów są jakościowo takie same, to pomiędzy nim# występują różnice ilościowe.
Zauważ, że :
Fizyczne i chemiczne różnice pomiędzy izotopami wodoru są relatywnie dużo większe niż te, które obserwujemy pośród innych izotopów wszystkich pozostałych pierwiastków.
Dlaczego ?
bo relatywnie duże różnice masowe tj.
1:2:3
Wykłady - Piotr łOrcenutejn
Parametr |
e-H2 |
n-H2 |
HO |
HT |
e-D; i n-0: |
CT |
n-T | |
Punkt potrójny [K] |
13,81 |
13.96 |
16,60 |
17,62 |
18,69 * 18,72 |
21,71 |
20,6 | |
T r 1 potrójnego |
Prężność |
par [kPa] | ||||||
7,04 |
Z20 |
12,37 |
14,59 |
17,13 i 17,14 |
19,43 |
21,61 | ||
20,6 K |
99,22 |
90,31 |
51,02 |
38,50 |
29,66 29,41 |
21,98 | ||
25,0 K |
327,6 |
316,6 |
214,4 |
177,6 |
147,2 145,8 |
120,8 |
100,0 | |
30,Ó K |
819,6 |
7M.5 |
592,7 |
515,6 |
447,6 j 442,6 |
388,4 |
339,9 | |
35,Ó K |
1307 |
1164 |
1044 1030 |
935,3 |
S43,ł | |||
"^krytyczna |
1293 |
1298 |
1484 |
1570 |
1649 1664 |
1773 |
1850 | |
Punkt Krytycz. [K] |
32,99 |
33,24 |
35,91 |
37,13 |
38,26 38,35 |
39,42 . |
40,44 |
(e) -Stan równowagowy dła tych substancji odnoś* słę do niskotemperaturowego składu orto» para istniejącego w 20,39K.
(n) -Stan normalny odnosi się do wysokotemperaturowego (powyżej 200K) składu orto-para (powyżej 200K), który zasadniczo nie zmienią się już w wyższych temperaturach.
Wykłady • Proc lOruensztsjn
Właściwości ciekłego H2 i P2 w 20,4K
WŁAŚCIWOŚĆ |
H- |
_ i |
gęatość [g/dm*] |
70 |
169 |
lepkość [mPas](=cP) |
1,4x10-* |
4,0x10 2 |
napł«|cie powierzchniowe [mN/mJ ( = dyna/cm) |
2,1 |
3,7 |
przewodnictwo cieplne [W/cm K] |
11,6 |
12,6 |
•tale dielektryczna |
1,22 |
1,27 |
objętość molowa w 20K [cm*] |
28,3 |
23,5 |
ciepło parowania [J/mol] |
904 |
1226 |
ciepło topnienia [J/moł] |
177 |
197 |
Wykłady - Protr Kcszcnsztęjn
W temperaturze pokojowej zarówno woda jak i ciężka woda jawią się jako układy o wysokiej strukturalności (powiązaniu) tj. rozlegle powiązane cząsteczek wiązaniem wodorowym.
Gdzie to powiązanie jest większe ?
Ciężka woda jest bardziej powiązana.
Na jakiej podstawie można o tym przypuszczać ?
• wyższa temperatura maksymalnej gęstości
• wyższa temperatura wrzenia
• generalnie niższa rozpuszczalności soli nieorganicznych w D20.
Wykłady • Proc Kirszensztejn
—►-W-temperaturze pokojowej lepkość D20 jest o około 25% wyższa niż lepkość H20.
► Substancje niepolarne rozpuszczone w D20 prowadzą do większego powiązania w obrębie DzO aniżeli w układzie gdzie rozpuszczalnikiem będzie woda
*■ Substancje polarne, które prowadzą do zrywania wiązań wodorowych niszczą tę strukturę bardziej w D20 -ponieważ jest tam więcej do zniszczenia.
► Ze wzrostem temperatury struktury wiązań wodorowych ulegają zerwaniu szybciej w D20 niż w HjO.
Wykłady - PWtr Kusienszttjn
4