274 Finansowanie obrotów z zagranicą
Kurs kupna jest niższy od kursu sprzedaży, a różnica stanowi marżę zarobkową (tzw. spread) banku lub kantoru wymiany walut.
W tabelach kursów ogłaszanych przez bank (por. tabela opublikowana przez jeden z dużych banków z dnia 17 stycznia 2000 r. zamieszczona na s. 275) odrębnie wykorzystywane są kursy dotyczące:
Kursy dewiz i pieniędzy
— operacji w zakresie inkasowania należności i regulowania zobowiązań za pośrednictwem rachunków bankowych (kolumna „dewizy” w tabeli),
— transakcji polegających na skupie lub sprzedaży pieniądza gotówkowego (kolumna „pieniądze” w tabeli).
Marze zarobkowe (spread)
Marża zarobkowa banku jest bowiem zróżnicowana dla obu rodzajów tych operacji. Operacje „dewizowe” dotyczą z reguły poważniejszych sum i nie wymagają gromadzenia, sortowania i przechowywania znaków pieniężnych. Koszty dokonywania takich operacji są zatem niższe relatywnie aniżeli przy operacjach gotówkowych, łatwiej także bank może uchronić się przed ryzykiem zmiany kursów. Dlatego marża (spread) zarobkowa banku przy operacjach „dewizowych” jest niższa w stosunku do marży związanej z transakcjami gotówkowymi.
Waluty „mocne” i „słabe”
Istotny wpływ na wysokość kształtowania się marży zarobkowej banków przy skupie i sprzedaży walut ma również stopień stabilności kursu danej waluty i masowość dokonywanej w niej transakcji. Przy walutach „mocnych” nie narażonych na utratę wartości w stosunku do innych walut, wykorzystywanych masowo w operacjach płatniczych, marża banku jest niższa. W przypadku walut „słabych”, narażonych na znaczniejsze spadki kursu lub walut rzadziej stosowanych w rozliczeniach marża ulega powiększeniu. Twierdzenie to ilustruje przytoczona tabela kursów (por. str. 275), zgodnie z którą różnica między kursem sprzedaży i kupna niektórych walut w procencie do ceny kupna wynosiła: