76524 Obraz 0 (29)

«r».

gu łuowy

*C|b

(000*C lęowNonit łteroo-pcro*

Wwnj

MN** «vin«r Wftro-_w_ *o*e c*e?»J Hł"C c(o)r* <«)to do

Iiiopna fłóręjKMywa

MłfDnt C«Shfc łttj®

I ifOPf* tyikapKuonn *M*C i«w*rxtvr crwp»rw

'•o^nkS.f

•0*C ■ **epćł lędtgŚBhdria

44. SehtHt hydrogeneratora Hygąa

pnereagowany węgiel opada do XI atopnia hydrozgazowania, gdzie równiei w Zlotu fluidalnym, w temp. ok. 1000°C, reaguje x wodorem, przy czym w taj fazie ulega reakcji dalszo 2S» węgla. M I i II stopniu metan tworzy mię w wyniku bezpośredniego uwodornienia węgla t

C • e Hi    CM* •

Z II stopnia odprowadzany jest koksik zawierający około 50* pierwiastka C wprowadzonego do procesu w postaci węgla wsadowego. Koksik w aajsitszej strefie reaktora poddawany jest zgazowaniu parowo-tlenowemu pod cisaieniem 7 HPa. Celem tej operacji jest otrzymanie bogatego w wodor gazu zasilającego warstwy wytase. Zgazowanie parowo-tlenowe koksi-ko realizowane jest w temp. 1000°C, w zlotu fluidalnym.

Z całej iioSci otrzymanego w tym.procesie metanu, 65-70* pochodzi z reakcji hydrozgazowania, natomiast reszta z metanizacji tlenku i ditlen_T ku węgla:

CO • a M, _r-» CM. a¹ H,cr ,

CO. *    * M,CM. *    2 M_a0 .

Serowy gaz po opuszczeniu reaktora oblodzi sig bezpośrednio wodą w calu uaenigcia pyłu wgglowego, skroplenia pary wodnej i oleju utytego do epo-regdzenia zawiesiny. Po uaunigcio związków siarki i ditlenku wggla otrzymają alg gez wyeokometsnowy o werŁoići opalowej dochodzącej do 40 MJ/am .

PrzyszloOclowe metody zgazowanla (metody III generacji)

Istotną wadą omówionych dotychczas metod zgazowanla wggla jest tuiywanle czgici wprowadzanego do procesu wggla na - wytworzenie ciepła poprzez spalenie. Towarzyszy temu produkcje CO*. który stanowi uciążliwy balast w otrzymywanej mieszaninie gazów. Jednym z • proponowanych rozwiązali technicznych zgazowanla wggla z pominięciem jego spalenie jest wykorzystanie do ogrzewania generatorów c Lep la pochodzącego z reaktora jądrowego. Ciepło niezbędne w tym procesie może zapewnió reaktor jądrowy chłodzony helem (Średnia temperatura helu opuazezającego reaktor przy wylocie z rdzenie wynosi 950-1000°C).

3.1.2.4. Podziemne zęasot/anie węgla

Gazyfikacje podziemna polega na zgazowaniu wggla bezpośrednio w zlotu, z pominięciem kosztownego wydobycia go nn powierzchnią.' Podziemne zgazowanie łączy w sobie dwa procesy produkcyjne - wydobycie węgla l jego zgazowanla, co pozwala na uzyskanie znacznych ilości gazu przy wyeliminowaniu lub znacznym ograniczeniu siły roboczej w pracach górniczych pod ziemią. Zgazowanie podziemne zapobiega również. w przypadku górnictwa odkrywkowego, niszczeniu Środowiska naturalnego. Jego du te znaczenie wynika ponadto z faktu, te nie wszystkie pokłady węgla, ze wzglądu na zbyt głębokie zaleganie lub niską jakoSC. nadają alg do eksploatacji górniczej w sposób ekonomicznie uzasadniony.

Podziemne zgazowanie not na przeprowadzić na dwa sposoby: metodą szybową oraz metodą bezszybową (otworową).

W met Odzie szyboveJ udostępnienie pokładu odbywa alg szybem lub innym wyrobiskiem. Pokład rozcina się metodami górniczymi i przygotowuje poszczególne jego częóci do zgazowanla. Metoda bezszybot/a polega na wierceniu z powierzchni alael otworów do pokładu węgla. Pod względem technicznym metoda ta jest znacznie trudniejsza, lecz całkowicie eliminuje udziel człowieka w pracach podzieunych. Udostępniające pokład otwory wiortnicze łączy się kanałami (rye. 45). Wykonuje alg jo najczęściej sposobem I11trącyjno-ognlowym, który polega na zapaleniu pokładu i tłoczeniu powietrza pod odpowiednim ciśnieniem. aZ do uzyskania połączenie s sąsiednim otworem.

Intensywne prace badawczo nad podziemnym zgazowenlom węgla prowadzi elg w WHP, USA,

W.Brytanii, RFN i Dolgll, jednak do tej pory

czynnik

*5. Podziemne zgazowaniu węgła metodą kanałową . (otworową)

70