T(0) = 0, T(6) = -5y/l kN,
M(x) = + 14 x—Q(x)^ = I4x —4x^ = 14x—2x2, M(0) = 0, M(6) = 14-6—2-62 = +12 kN,
okstremum momentu gnącego
dM dM dM 1
dM dM dM 1 1 .. . . . _ ^ a
—= = —=(14-4x) = lJ2-2y/2x = T(x),
T= 0, 7^2 —2y/2x = 0, x = 3,5 m,
= M(3,5) = 14-3,5-2-3,52 = 3,5(14-2-3,5) = 24,5 kNm.
Siły przekrojowe można wyznaczyć w bazie innej zmiennej geometrycznej — wzdłuż osi pręta; wtedy analizowany pręt 7-4 jest obciążony jak niżej:
Dodatkowo przedstawiono w tym zadaniu równowagę dwóch węzłów.
Równowaga węzła 5
IM = 0, +42—12— 30 = 0,
IX = 0, 7-7 = 0,
IY =0, 7-7 = 0.
Wykresy sił przekrojowych
Przykład 11. Ramę obciążoną jak na schemacie rozwiązać analitycznio. Sporządzić wykresy sił przekrojowych.
Z analizy schematu wynika, że składa się on z dwóch tarcz (t ■■ 2) połączonych między sobą przegubem (ew = 2 więzie) oraz z fundamentem (tf, m 4 więzie). Warunek ilościowy geometrycznej niezmienności (e ■ 3t, 7 l 4 = 3-2) jest zachowany. Tarcza BC ma odebrane wszystkie stopnie swobody, zaś kierunek więzi podporowej tarczy AC nie przechodzi przez przegub C — układ jest geometrycznie niezmienny w aspekcie jakościowym.