80283 Zdjęcie1390

Mi nbvMi rtufirorjtljow )*’** ”

Ml hMttlCf H nlr fliytw, lwa momlnr. im. *P°-iMBk Otwiili on iwo)t pnvo nic od Irodowtiki maleriatneft Mór* mu ilę brutalni# nartuci, ka od wiadomości \vyj51rj od Jogo wtotnt) świadom ołd, pm fjjn\ 1 wyksdtl tej jiIaJp on sobie iprnwij. Po* niewni największa I u)kpm cięli Jogo łyclo wy. kr«cu pon cl«lo, wymyk# sl^ on spod Jinmi ciulu, ib dlwlga m sobie jarano spoleaeóitwa,

Kiedy Jednak społecieiiitwo Jest wstrząsane czy to pr* bolesny kryzys, czy to prze* szczęśliwo, ile zbyt nagle pmobrałenla, stnjo sIq ono przejściowo nic* zdolne do lego rodzaju oddilotywnnln, Stąd wialnie biorą tlą te gwałtowne wzniesienia krzywej samobójstw, których Istnienie stwierdziliśmy.

W wypadkach klęsk gospodarczych wytwarza tlę Jak gdyhy deklasacja, która nagle spycha pewne jednost*

U do położenia niższego niż to, Jakie miały one do tej pory. Jednostki te muszą więc obniżał swe wymagania, ograniczał potrzeby, uczył się wzmożonej po-wżdągllwokl W stosunku do nich zmarnowane zostają wszystkie owoce wpływu społecznego: ich wychowanie moralne rozpoczynał się musi od początku. A społeczeństwo nie może w jednej chwili nagiął tych jednostek do ich nowego żyda i nauczył owej zwiększonej samodyscypliny, do jakiej nie są przyzwyczajone. W rezultacie nie są one 'przystosowane do narzuconego sobie położenia, a i sama perspektywa takiego przystosowania wydaje się im nieznośno. Stąd cierpienia, odrywające je od tego pogorszonego żyda, zanim jeszcze zdążyły go one doświadczył.

Ale nie inaczej jest wtedy, gdy u podłoża kryzysu jest nagły wzrost władzy i bogactwa. W tym bowiem przypadku zmiana warunków żyda nie może pozostawił nie zmienioną skali, według której dokonuje się regulacja potrzeb, zmienia się ona bowiem wraz ze społecznymi środkami, określając z grubsza, jaką ich część winna otrzymywał każda kategoria wytwór* ców. Ustopniowanie zostaje naruszone, ustopniowanle zaś nowe nie daje się improwizował. Potrzeba czasu

no to, nby public ans twMMMM    pntpr*m>

nową kłu7flk>e)« ludzi I rrowy. Jak długo *lly społeczne, obdarzone w ten »po*6h wolnością. nie mogą odzyskać równowagi, tak długo ich względna wartość pozostoje nieokreślona, u epoce brakuje Jakiejkolwiek reglamentacji. Ludzie przestają wiedzieć, co Jest możliwe, a co niemożliwe; co sprawiedliwe. a co niesprawiedliwe; Jakie rewindykacje l nadzieje są uprawniona. Jakie uA Idą zbyt daleko. W rezultacie nie ma rzeczy, do której by nie pretendowano.

Jeśli ów samąt Jest głęboki, dotyka on nawet zasad rozdziału obywateli pomiędzy poszczególne rodzaje zatrudnień. Kiedy nieuchronną staje tlą zmiana stosunków między różnymi częściami społeczeństwa, nieuchronna Jest także modyfikacja Idei. będących wyrazem tych stosunków. Klasa, dla które) taki kryzys okazał slą szczególnie korzystny, nie jest Jut teraz skłonna do rezygnacji, n widok rosnącej zamożności wzbudza wszelkiego rodzaju pożądania. Tak więc popędy, nie powściągane już przez zdezorientowaną opinię, nie znają granic, przed którymi powinny się zatrzymać. W takich chwilach są one zresztą w stanie naturalnego erotyzmu z powodu zwiększenia się ogólnej żywotności. [Kiedy tradycyjne zasady tracą swój autorytet, bogatsza zdobycz pobudza tylko pożądania, czyni je coraz bardziej wymagającymi i opornymi na każde wędzidło. Stan rozprężenia, czyli anomii zostaje więc dodatkowo wzmożony przez to, że namiętności są mniej zdyscyplinowane właśnie wtedy, gdy najbardziej potrzebują dyscypliny^

Ale w tych warunkach tam charakter wymagań uniemożliwia ich zaspokojenie. Wybujałe ambicje sięgają zawsze dalej niż osiągnięcia, jakiekolwiek by nie były te ostatnie ponieważ ambicjom tym nic nie wskazuje kresu. Nic zatem ich nie powściąga i wszelki tego rodzaju niepokój nieustannie podtrzymuje sam siebie, nie dochodząc nigdy do uśmierzenia. Przede wszystkim, skoro ów bieg do nieuchwytnego celu nie może dawać żadnej radości poza samym biegiem (jeśli w ogóle jakąś radość daje), z chwilą gdy zostaje powstrzymany, jego uczestnicy odnajdują się