64795 img087 (15)

Tab. 6. Struktura ludności aktywnej zawodowo w niektórych państwach europejskich w okresie międzywojennym

Kraj	Rok	W odsetkach ogółu zatrudnionych
		Zatrudnieni w rolnictwie	Zatrudnieni poza rolnictwem	Utrzymujący się bez pracy
Anglia	1931	5,2	87,3	7,5
Francja	1931	34,5	62.1	3,4
Niemcy	1933	24,5	60,2	15,3
Szwajcaria	1930	19,6	71,8	8,6
Holandia	1930	20,6	79.4	-
Szwecja	1930	32,2	58,1	9,7
Norwegia	1930	30,7	56,1	13,2
Dania	1930	27,1	57,8	15,1
Wiochy	1931	39,2	43,6	17,2
Węgry	1930	49,7	44,5	5,8
Grecja	1928	53,7	41,1	5,2
Finlandia	1930	60,6	33,2	6,2
Estonia	1934	63,0	31,0	6,0
Poiska	1931	64,9	32,4	2,7
Bułgaria	1926	80,0	18,8	1,2
ZSRR	1926	83,2	14,6	2.2

Źródło: Maty Rocznik Statystyczny 1939, s. 33.

ne nie zmieniły się zasadniczo. Jeśli zaszły pewne zmiany, to głównie były wynikiem przesunięć i konfliktów narodowościowych. W szczególności chodzi tu o reformę rolną przeprowadzoną w niektórych krajach z dużym udziałem wielkiej własności należącej do dawniej panującej narodowości. A więc wielcy posiadacze ziemscy - Węgrzy w Czechosłowacji, Rumunii i Jugosławii, Niemcy w Czechosłowacji, Rumunii, Jugosławii i w Polsce, Polacy na Litwie i na Łotwie, Rosjanie w Rumunii (Besarabia), krajach bałtyckich i w Polsce - zostali całkowicie bądź częściowo wywłaszczeni pod hasłami socjalnymi (ziemia dla chłopów'), lecz ze skutkiem dla struktury narodowościowej.

Samodzielni w rolnictwie w odsetkach ludności pozarolniczej	W odsetkach ludności pozarolniczej
	Zatrudnieni w górnictwie i przemyśle	Zatrudnieni w handlu	Zatrudnieni w komunikacji	Inne zawody
29,5	49,0	20,0	6,4	22,6
66,9	52,8	19,6	9,1	18,5
71,6	56,9	19,1	6,7	17,3
75,2	55,9	18,7	5,6	19,8
• 40,6	46,9	19,7	9,5	23,9
69,0	49,3	18,5	10,2	22,0
71,1 .	40,1	19,3	14,4	26,2
63,0	40,0	18,6	8,4	33,0
69,5	55,9	15,8	8,3	20,0
60,9	48,2	14,2	6,2	31,4
-	38,7	18,5	9,5	33,3
-	41,5	12,7	8,5	37,3
81,3	45,0	13,7	7,6	33,7
85,2	46,6	14,9	6,3	32.2
90,8	48,1	14,5	7,0	30,4
-	42,4	10,3	11,0	36,5

Również poza rolnictwem nastąpiło w różny sposób przewłaszczenie kapitału na rzecz „własnej” narodowości. Przykładem była tzw. nostryfikacja kapitału w Czechosłowacji i podobne posunięcia w niektórych innych krajach, mające na celu przejęcie kapitału i przedsiębiorstw przez rządzącą narodowość a zwłaszcza przez państwo. Taką politykę prowadzono i w Polsce. W podobnym kierunku szła polityka kadrowa państwa, która rezerwowała służbę publiczną dla panującej narodowości, oczywiście z uszczerbkiem dla panującej przed wojną, ale także i dla mniejszości narodowych. Oznaczało to przewrót nie tylko polityczny, ale o znaczeniu również społeczno-gospodarczym.