83432 IMG 27 (7)

132

Cz W. Potnat enewottarw

133

Tabela 23

Ou	«i	Liczba drzew próbnych	ht		f.	— V,
12	8				0.0113	0.0904
16	56	1	19.0	23	0.0201	1.1256
20	137	3	20.0	2.9	0.0314	4301*
24	155	3	21.5	3.4	0.0452	7.0060
28	105	2	22.0	4.0	0.0616	6.4680
32	34	ł	22.5	4.6	0.0804	2.7336
36	4				0.10! 8	0.4072
40	1				0.1257	0.1257
Razem	500	10				22.2583

03810

0.6536

0.6702

0.2108

0.2821

03«1

0.2940

ela 24

>9 da drzew próbnych

L    i

19.37    2J    0.0211    0.1816

20.18    2.8    0.0320    0.2827

20-29    3.2    0.0333    0.3352

2035    3.1    0.0314    0.2568

20.95    3.2    0.0471    0.4311

20.98    3.5    0.0445    0.4071

\'^S    0 0426    0,3712

£46    3.7    0.0642    0.7037

1'!    ^M67J    »•«’'

2U8^ 4 4    0,0819    078m

0.4655    4.3985

cUooo średni* w»noW procentu grubości i pietśrue-y - p₄ * U.O**?. Pobrano 4 drzewa    _{t aUC},_u

o procencie grubości kory zbliżonym do Określenie

:gp. na których po ścięciu określono miał- a*------*--

sposobem vekcyjnym (Ute 26) Obliczono rośC (łrtewouanu

V-^^273«46 na-mjbm'

W literaturze /.należć można dużo fch sposobów okteślanu miąższości twostanu za pomocą drzew pr Obli Większość z tych sposobów ma obecnie znaczenie historyczne

_ . i przciuo

ści i liczby kształtu.

• Przykład. W 94-lcmim drzewostanie winowym o powierzchni 1.00 ha zmierzono pierfaiut wszystkich drzew Określono pierśnicowe P°^k drzewostanu - C =* 27.3846 m‘ (tab. 25). 1*“' ciętny przekrój g = 0.0303 m^: i stad przeciętni pierśnicę d = 22.4 cm. U pewnej liczby drzew o przeciętnej pierśnicy zmierzono wysoko^ ¹ określono średnią wysokość drzewostanu - h_L-- 17.2 m oraz zmierzono podwójną grubość ko-

Tabela 25

P - -VP/V • r , zic:

- procentowy błąd średni miąższości drzewostanu. p_N - procentowy błąd średni ustalania liczby drzew drzewostanu. p, - procentowy błąd średni przeciętnej miąższości drzewa drzewostanu określo-

■~^!nodstawie drzew próbnych.

•    ** orzy pomiarze pierśnic wszystkich

»h_v drzew drze-

gdzie-

proccntowy

\ - procentowy błąd średni przeciętnej imanej na podstawie drzew próbnych.

Jeżeli przyjmiemy uzasadnione założenie, że przy pomiarze pierśnic wszystkich drzew drzewostanu nie popełnia się istotnego błędu w ustalaniu liczby drzew drzewostanu. a więc p_N = 0. wówczas błąd określania mi4«zości drzewostanu jest rów-wny błędowi średniej miąższości drzew drzewostanu Wielkość tego błędu hę zw zależała od współczynnika zmienności mi&ioic* drzew dizewostanu. ^sp^cw

pobierania drzew próbnych oraz od liczby drzew próbnych. ^SP°*^CZ?™' miąższości drzew drzewostanu jest bardzo wysoki, może °^{c ,}'j “    ■<*«>. Dlatego przy losowym pobieraniu drzew

-'rtnnu opartych na wzorze t W    .    .

^F    wvbór drzew próbnych

—t nść drze

	n,	g,	",S.
12	39	0.0113	0.4407
16	153	0.0201	3.0753
20	194	0.0314	6.0916
24	157	0.0452	7.0964
28	101	0.0616	6,2216
32	39	0,0804	3.1356
36	13	0.1018	1.3234
Ma/em	696		27.3846

moZe dochodzie w-

_r--r.

*>ów określania miąższości drzewoM—- partych na wzorze t    _prvshmch.

^uła dokładność tych sposobów można zwiększyć przez    _w%%0ko<ć drze-

^naJW'aznicjszymi cechami pomocniczymi powinna by*. P*¹    . . ^ _{ę nif}

**• W ,akim przypadku, przy założeniu, ze wymiary drzew próbnych oęua

-    ..    m,jiwtfśei dnW*"* U pcmwc4

' '-uciuiura dotycząca oceny dokładność, metod    _r-fnłU,mH ^{1 ;} ‘

Pnlbnych jcm hogaij W Pblsce pfoN«Mt>M «    H '

"“"•O «**»». Mmi, U9MI. Hm*.* ««*■    “'Z.!?,., ,

**•«>975), inni W dalsrej cł<4ci ksuAi pr«*^M*"