JELITA Zaburzenia rozwojowe
DWUNASTNICA - nieudrożnlenlu się jej światła po fazie silnego rozrostu nabłonka endodermalnego. To zaburzenie prowadzące do niedrożności (atiesia) lub zwężenia (stenosis) bardzo często towarzyszy monaolizmowi.
-uchyłki jelita U ponad 2% ludzi istnieje w okolicy jelita biodrowego uchyłek jelita krętego (uchyłek Meckela). Jest to pozostałość po przewodzie żółtkowym. Inne uchyłki, np. jelita czczego, mogą istnieć bezobjawowo całe życie.
-wrodzona niedrożność jelit może wystąpić w każdym miejscu, a często w kilku miejscach. Interwencja chirurgiczna jest niezbędna.
Brak rotacji w fazie przepukliny fizjologicznej do sznura pępowinowego powoduje umiejscowienie całego jelita cienkiego po stronie prawej Jamy brzusznej. Jelito grube wraz z wyrostkiem robaczkowym leży wówczas po stronie lewej. Nieprawidłowa rotacja jelit w jamie brzusznej o 180° albo ich rotacja przeciwna, czyli zgodna z ruchem wskazówek zegara, prowadzi do dużych zaburzeń w anatomii trzewi. Zaburzenia te mogą powodować niedrożność jelit. Brak zejścia jelita ślepego do dołu biodrowego powoduje pozostanie wyrostka robaczkowego w okolicy wątroby. W przypadku zapalenia wyrostka diagnoza, a potem sam zabieg są bardzo złożone.
-choroba Hirschprunga - duże rozszerzenie jelita grubego (megacolon) objawia się u mężczyzn, jest genetycznie uwarunkowana i występuje w całych rodzinach, jest spowodowane spastycznym skurczem niektórych jego odcinków, najczęściej w okolicy prostnicy. W tych odcinkach brak jest zwojów przywspółczulnych w błonie mięśniowej. Usurfhcie tych odcinków na drodze chirurgicznej stanowi istotę terapii.