87588 IMG&49

rcp pi^pmwwAfti w Hanie un«ł«n    uezynumie

ul. 1^'^ jedną f głównych osi artystycznych miasta. Mo/o wi\s lepiej, /o na Kazimierzu funkcja kultury ixxwija sic spontanicznie. W ten sposób jest ona w dużej mierze funkcją o wymiarze rynkowym.

343

Szerszym wnioskiem płynącym dla władz miasta i przykładu Kazimierza jest to, >e pomoc i stymulacja a* strony miasta jest najbardziej potrzebna na początku, gdy nikt jeszcze nie dostrzega potencjału drzemiącego w zdegradowanej dzielnicy. Po przekroczeniu pewnej „masy krytycznej" i progu opłacalności działań w danej dziedzinie, rewitalizacja staje się sa mona pędzającym mechanizmem. Udział władz miejskich jako instytucji inicjujących działania nie jest już wtedy tak niezbędny. Nadal konieczne są jednak działania koordynujące i monitorujące zachodzące zmiany lub aktywność w tych obszarach, które wymagają interwencji. Przykład Kazimierza potwierdza także, iż projektując strategie rewitalizacji, nie należy spodziewać się szybkich i łatwych efektów, szczególnie jeśli ożywienie dzielnicy ma hyc trwałe. Prywatnych przedsiębiorców nie należy zmuszać, ale zachęcać. Widząc możliwość realizacji własnych pomysłów artystycznych czy też osiągnięcia zysku, sami zaangażują się w działalność artystyczną, nie obciążając budżetu miasta. Potwierdzeniem tej prawidłowości jest dobrowolna współpraca prywat* nych galerii i Centrum Kultury Żydowskiej w ramach wspólnych wieczorów wernisaży (tzw. Czwartków na Kazimierzu). Implantaeja instytucji kultury, nawet związanej z dziedzictwem kulturowym miejsca, owocuje w dłuższej perspektywie czasu. Przykładowo Festiwal Kultury Żydowskiej zainicjowano w 1988 roku, CKŻ otwarto w roku 1993, natomiast ożywienie kulturalne Kazimierza widoczne jest w pełni dopiero teraz, tj. po ponad kilkunastu latach.

Przemiany funkcjonalne Kazimierza: przykład ulicy Jóeefa

Przemiany funkcjonalne Kazimierza dobrze obrazuje przykład ul. Józefa. Również dzisiaj ulica pełni jak niegdyś rolę jednego z głównych traktów handlowych