87903 skanuj0015 (324)

270 6. Turystyka kwalifikowana (turystyka aktywna) jako forma turystyki zrównoważonej metodą rekreacji ruchowej. „Wczasy w siodle” były organizowane przede wszystkim tylko w dużych państwowych stadninach [Lijewski i in. 2002,164]. W latach 90. XX w. ważnym ośrodkiem reaktywacji górskiej turystyki jeździeckiej została stadnina koni huculskich w Gładyszowie [Kurek i in. 2007, 264]. Lata 90. XX w. charakteryzował wzrost popularności jeździectwa, a co za tym idzie wczasów w siodle. Obecnie znacząco wzrosła liczba ośrodków jeździeckich i obserwuje się ciągły rozwój nowych miejsc [Salita 1999,74; Jarzębowska 2010]. W 1993 r. powołano Komisję Turystyki Jeździeckiej przy PTTK [Jasiński i in. 2006]. W1995 r. powstała pierwsza instrukcja znakowania szlaków konnych PTTK. W tym samym roku zaczęły powstawać również pierwsze projekty szlaków w Beskidzie Niskim [Orłowska-Rybicka 2007]. Zgodnie z odpowiednimi przepisami, Komisja Turystyki Jeździeckiej PTTK ma za zadanie popularyzować tę dziedzinę turystyki kwalifikowanej przez szkolenie kadr, organizowanie wycieczek i rajdów. Jedną z form popularyzacji turystyki jeździeckiej było stworzenie systemu przyznawania Górskiej Odznaki Turystyki Jeździeckiej PTTK. W 1999 r. podjęto prace związane z wytyczeniem górskich szlaków konnych, a pierwsze z nich powstały już w 2000 r. Były to 2 szlaki Transbeskidzki i Transjurajski mające łącznie długość ok. 850 km