Rozdział 8. Defibrylacja
dodatnim ciśnieniem końcowo-wydechowym (PEEP), która pozwala utrzymać odpowiedni poziom oksygenacji. W trakcie kardiowersji spontaniczne krążenie potencjalnie umożliwia utrzymanie oksygenacji krwi, podczas wyładowania jest istotne, aby pacjent w stanie krytycznym pozostawał podłączony do respiratora.
• Minimalizuj ryzyko iskrzenia w trakcie defibrylacji. Teoretycznie mniej prawdopodobne jest powstawanie iskry przy użyciu elektrod samoprzylepnych, niż kiedy używa się klasycznych łyżek.
Defibrylator klasyczny wolno naładować tylko wtedy, gdy łyżki znajdują się na klatce piersiowej pacjenta, natomiast jest to zabronione, gdy są trzymane w powietrzu. Podczas pierwszego przyłożenia łyżek do klatki piersiowej pacjenta, należy poinformować członków zespołu, czy łyżki będą ładowane, czy tylko użyte w celu monitorowania rytmu serca. Jeśli defibrylator jest naładowany, a defibrylacja nie jest już wskazana, nowoczesny sprzęt umożliwia bezpieczne rozładowanie poprzez zmianę poziomu energii.
Automatyczne defibrylatory zewnętrzne są wysoce specjalistycznymi, niezawodnymi, skomputeryzowanymi urządzeniami, które za pomocą poleceń głosowych i wizualnych prowadzą, zarówno osoby z wykształceniem medycznym jak i bez, poprzez procedurę bezpiecznej defibrylacji u osób z zatrzymaniem krążenia (ryc. 8.6). Osiągnięcia technologiczne, szczególnie dotyczące powiększenia pojemności akumulatorów i rozwój oprogramowania analizującego rytmy pracy serca, umożliwiają wdrażanie do masowej produkcji relatywnie tanich, niezawodnych, łatwych w obsłudze przenośnych defibrylatorów. Defibrylatory z trybem zalecania defibrylacji (tryb dorad-
Ryc. 8.6. Automatyczny defibrylator zewnętrzny
czy) mają możliwość analizy zapisu EKG, ale decy zja o wykonaniu defibrylacji może zostać przejęta ! przez osobę posiadającą umiejętność rozpoznawania rytmu.
Automatyczne defibrylatory zewnętrzne posiadają krokomputery analizujące różne cechy EKG, włą jąc w to częstotliwość i amplitudę. Niektóre AED zfl stały tak zaprogramowane, aby wykrywać sponta-niczne ruchy pacjenta oraz ruchy wykonywane p innych. Rozwijająca się technologia powinna wkrót| ce umożliwić AED dostarczanie informacji na temal częstotliwości i głębokości uciskania klatki piersiowa w trakcie RKO, co pozwoli na poprawę jakości cz^ ności resuscytacyjnych wykonywanych przez wsz kich ratowników.
Automatyczne defibrylatory zewnętrzne zostały szczegółowo sprawdzone w zakresie rozpoznawani rytmów serca w wielu badaniach u dorosłych i dział Są one niezwykle dokładne w analizie rytmu. Ponrś mo tego AED nie są przeznaczone do wykonywani zsynchronizowanych wyładowań, wszystkie AED raj komendują konieczność wykonywania wyładowań w częstoskurczu komorowym (VT), jeżeli jego częsj tość i morfologia załamka R przekracza zaprogr wane wartości.
Dwa nierandomizowane badania prowadzone u doi! słych z wewnątrzszpitalnym zatrzymaniem krążenia spowodowanym rytmami defibrylacyjnymi, wykazaM wzrost przeżywalności do wypisu ze szpitala, jeżefc| do defib/ylacji używano AED, niż wtedy, kiedy uż no tylko defibrylatorów manualnych.
Opóźnienie defibrylacji może występować, gdy do ' trzymania krążenia dochodzi u pacjentów hospita wanych na oddziałach bez możliwości monitorowa-l nia lub przebywających w ośrodkach lecznictwa otwartego. W tych miejscach może upłynąć kilka rrł nut zanim przybędzie zespół resuscytacyjny z defH brylatorem i wykonana zostanie defibrylacja. Pomi:: ograniczonej ilości doniesień, użycie AED w warurv| kach szpitalnych powinno być uważane za metodę ] ułatwiającą wykonanie wczesnej defibrylacji (poniża 3 minut od utraty przytomności), szczególnie w mi« scach, gdzie personel nie posiada umiejętności ro2| poznawania rytmów lub rzadko używa defibrylatorów. W takich placówkach powinien być wdrożony efektywny system szkoleń i ich recertyfikacji. OdpoJ wiednia liczba pracowników powinna być przeszkot na, aby umożliwić osiągnięcie celu, jakim jest dostał
92 ALS
Polska Rada Resuscytacji