89189 skanuj0039 (29)

Roślinność siedlisk leśnych

Grab pospolity, zwyczajny (Gb)

Carpinus betulus L.

Rodzina: leszczynowate Corylaceao

Występuje na terenie całego kraju, zarówno na niżu jak i na terenach wyżynnych. Powyżej 600 m n.p.m. pojawia się wyjątkowo (Pawłowski 1952). Gatunek umiarkowanie cienioznośny. Wymagania glebowe podobne jak buk. Typowy gatunek domieszkowy, a jako gatunek współpanujący można go spotkać niekiedy na siedliskach Lśw w Krainie Mazursko--Podlaskiej oraz na terenach wyżynnych. Dorasta najwyżej do 25 m. System korzeniowy palowy lub powierzchniowy, w zależności od siedliska. Pień na ogół z widocznymi skrętami włókien. Kora szarosrebrzysta, u starszych drzew niekiedy od dołu spękana. Korona nieregularna. Pędy w stanie bezlistnym z pąkami ułożonymi dwustronnie, przylegające do pędu, stożkowate, ostro zakończone, brązowozielone, nakrapiane. Jednopienny. Kwiaty męskie to walcowate kotki, zielonkawe z zabarwieniem czerwonawym, zwisające, żeńskie - również w łormie kotek, ale mniej pełnych, zwisające na końcach pędów, z czerwonymi znamionami. Owoce jednonasienne orzeszki, bardzo twarde, spłaszczone, z żeberkami, zaopatrzone w 3-klapowe skrzydełka, zebrane w zwisających owocostanach. Kwitnienie przypada na maj i czerwiec. Nasiona dojrzewają w październiku. Samoczynnie wypadają przez całą zimę.

Jesion wyniosły (Js)

Fraxinus excelsior L. Rodzina: oliwkowale Oleaceae

<®> Rośnie na terenie całego kraju z wyjątkiem regla górnego. Najlepsze warunki rozwoju ma jednak na niżu. Gatunek światłożądny. Ma duże wymagania glebowe i wodne. Wymaga gleb próchnicznych. gliniastych, marglistych, wilgotnych. Lubi sąsiedztwo wód przepływowych. Jako gatunek główny lub współpanujący występuje stosunkowo rzadko, głównie na siedliskach lasu lęgowego bagiennego, czyli olsu oraz lasu lęgowego wilgotnego, zarówno na niżu jak i na terenach wyżynnych, oraz w lesie lęgowym górskim. Jako domieszka może występować na żyznych i wilgotnych pozostałych siedliskach lasowych. Dorasta do 30 m. Pień walcowaty, korona kulisto stożkowata. System korzeniowy palowy. Kora zielonka-woszara, gładka, z wiekiem spękana. Na gałązkach w stanie bezlistnym pąki nakrzyżlegle, matowoczerwonawe, okryte łuskami, pękate, odstające od pędu, siedzące pod wyraźnymi bliznami liściowymi. Liście, tak jak pąki, nakrzyżlegle, duże, złożone z 10-15 podłużnych, zaostrzonych, nierówno piłkowanych listków. Kwiaty purpurowe, zebrane w gęste grona, zwykle obuplciowe, nierzadko jednopłciowe. Kwitnienie przypada na kwiecień i maj. Owoce - spłaszczone, podłużne, oskrzydlone orzeszki zebrane w zwisających owocostanach, dojrzewają od sierpnia do października.

Jodta pospolita (Jd)

Abies alba Mili.

Rodzina: sosnowate Pinaceae

Występuje głównie na terenach górskich i wyżynnych środkowej i południowej Europy. Przez Polskę przebiega północna granica zasięgu występowania, mniej więcej po linii Żary Kalisz-Łódż-Siedlce-Lublin-Zamość. Spotykana w krainach: Śląskiej, Małopolskiej. Sudeckiej i Karpackiej, przede wszystkim jednak w tej ostatniej. Jako gatunek główny występuje na siedliskach żyznych lasów mieszanych, lasów świeżych i wilgotnych zarówno górskich, wyżynnych jak i nizinnych, a na wyżu i nizinach dodatkowo również na siedliskach borów mieszanych. W drzewostanach dojrzałych osiąga wysokość ponad 40 m i średnicę 1 m. Kora w młodości gładka, później spękana, białoszara. System korzeniowy sercowaty, dość głęboki. Korona stożkowata, z wiekiem staje się bardziej płaska. Pąki bez żywicy. Igły płaskie, skręcone, z wyciętym wierzchołkiem, zielone, błyszczące, z dwoma srebrzystymi paskami od spodu. Kwiatostan rozdzielnoplciowy.