56163 skanuj0042 (29)

Roślinność siedlisk leśnych

Roślinność siedlisk leśnych

82

w Górach Świętokrzyskich, ale też w rozproszonych stanowiskach na Pogórzu Karpackim i w Beskidach, a pojedyncze stanowiska są w Krainie Mazowiecko-Podlaskiej (nadleśnictwo Grójec) oraz Krainie Śląskiej. Najlepiej rośnie na glebach spłaszczonych, glinach oraz lessach, a więc ma nieco większe wymagania niż modrzew europejski. Wykazuje też większą odporność na niskie temperatury i mniejsze zapotrzebowanie na światło. Łuski na brzegach szyszek są znacznie grubsze niż u modrzewia europejskiego. Innych istotnych różnic nie ma.

Olsza czarna (Olcz)

AJnus glutinosa (L.) Gaertn. Rodzina: brzozowate Belulaceae

Cfó$> Gatunek występujący głównie w niżowej części Polski. Wymaga gleb silnie uwilgoconych, najlepiej z wodą przepływową. Są to najczęściej gleby torfowo-murszowe, gytiowo-murszowe, murszowo-mineralne i torfy niskie. Jako gatunek panujący lub współpanujący występuje na siedliskach lasu bagiennego, czyli olsu oraz lasu łęgowego bagiennego, czyli olsu jesionowego i lasu mieszanego bagiennego. Na innych siedliskach wilgotnych może występować jako domieszka. Bardzo odporna na niskie temperatury. Tylko w młodości znosi lekkie ocienienie. Dorasta do 20-25 m. Drzewo o pełnej strzale i piramidalnej koronie. Korowina w młodości gładka, brązowoszara, później spękana, ciemniejsza. System korzeniowy z korzeniem palowym sięgającym do 2 m głębokości i rozwiniętym, w zależności od warunków, systemem korzeni bocznych. W stanie bezlistnym pąki spiralnie ułożone, na trzonkach, spiczasto jajowate lub tępe. nagie, kuliste. Uście skrętoległe, odwrotnie jajowate, podwójnie ząbkowane, na wierzchołku wycięte, w kątach nerwów bocznych rdzawe włoski. Kwiaty rozdzielnopłciowe, na tych samych gałązkach występują zarówno męskie, jak i żeńskie w formie zebranych kotek, widoczne już późnym latem. Kwitnienie następuje w marcu i kwietniu następnego roku, przed rozwojem liści. Owocostany w formie jajowatych nibyszyszeczek najpierw zielone, później ciemnobrązowe. Nasiona brązowe, okrąglawe, / wąskimi skrzydełkami, dojrzewają w październiku.

Olsza szara (Olsz)

Alnus incana (L.) Moench.

Rodzina: brzozowate Betulaceae

(fó|> Uważana jest za gatunek górski. Występuje głównie w Karpatach oraz Sudetach. W nizinnej części kraju spotykana wyspowo w znacznie mniejszym rozmiarze. Na terenie Bieszczad w sposób niekontrolowany rozprzestrzeniła się na bardzo znacznych powierzchniach, stanowiąc poważny problem hodowlany. Jako gatunek współpanujący lub nawet główny występuje na siedliskach lasu łęgowego górskiego wilgotnego. Wymagania siedliskowe ma znacznie niższe od olszy czarnej. Z tego względu stosowana jest jako bardzo cenna domieszka fitomelioracyjna na siedliskach boru suchego i świeżego. Dorasta do 15-20 m. Żyje krótko, na ogół nie przekracza 50 lat. System korzeniowy powierzchniowy. Pień często zdeformowany lub zakrzywiony. Kora błyszcząca, srebrzystoszara, gładka. Pączki na pędach - jak u olszy czarnej, ale nie są lepkie. Uście skrętoległe, jajowate, ostro zakończone, podwójnie piłkowane, miękko owłosione, później na ogól nagie, od spodu szarozielone. Kwiaty rozdzielnopłciowe, podobne jak u olszy czarnej, lecz na krótkich trzonkach. Owoce w formie szyszecz-ki nieco mniejszej niż u olszy czarnej, natomiast nasiona większe, z większymi, szerokimi skrzydełkami. Kwitnie w lutym i marcu. Nasiona dojrzewają w październiku.

Sosna zwyczajna, pospolita (So)

Pinus sylvestris L.

Rodzina: sosnowato Pinaceae

<®>Ze względu na niewielkie wymagania siedliskowe oraz łatwość przystosowywania się do różnych warunków wilgotnościowych zajmuje jako gatunek główny ponad 70%