img018 (75)

Rozkład zajęć

Jednym z pierwszych kroków w kierunku poprawnej organizacji czasu jest nabycie odpowiedniego kalendarza. Używanie go można rozpocząć od naniesienia wszystkich z góry przewidzianych zajęć, terminów oddania prac pisemnych, przygotowania referatów itp. Należy również uwzględnić sprawy nie związane bezpośrednio ze studiami. W ten sposób zdobywa się ogólną orientację co do wydarzeń mających nastąpić w ciągu najbliższych tygodni i miesięcy.

Kalendarza należy jednak używać z umiarem i rozwagą, nie chodzi wszak o to, aby każdy dzień zaplanować co do minuty. Ma on jedynie pomóc w uzyskaniu rozsądnej równowagi pomiędzy różnorodnymi zadaniami związanymi z nauką, jak też w odpowiednim rozdysponowaniu czasu przeznaczonego na pracę i na wypoczynek.

Nauka własna

Następną czynnością może być rozplanowanie czasu przeznaczonego na naukę własną: na lekturę, wykonywanie zadań pisemnych oraz inne sprawy związane ze studiami. Powinno się to odbywać o stałej, powtarzającej się porze. Jednak wyznaczając porę nauki, nie zapomnij o uwzględnieniu czasu na rozrywkę, żebyś na dyskotece nie psuł sobie humoru wyrzutami sumienia, iż nie siedzisz nad książką. Chodzi tu o znalezienie odpowiednich proporcji pomiędzy czasem przeznaczonym

na naukę i odpoczynek, jak również możliwie równomierne rozłożenie pracy związanej z nauką podczas całego semestru. Ustalając na przykład tygodniowy schemat nauki własnej, trzeba pamiętać o ogólnej zasadzie: lepiej krótko a częściej niż dziesięć godzin pod rząd dwa razy w tygodniu. Okazuje się bowiem, że nie to, ile czasu poświęca się na naukę jest najważniejsze, lecz to, w jaki sposób zostanie on rozdzielony³. Naturalnie istnieją odstępstwa od tej reguły, które mogą być uwarunkowane właściwością zadania lub choćby tym, że lektura czy praca nad zadaniem pisemnym mogą pochłonąć do tego stopnia, iż zapomina się o świecie.

Nauka na pełnych studiach dziennych porównywalna jest w zasadzie z pracą na cały etat, czyli wkładem czterdziestu godzin tygodniowo. Oczywiście jestem świadom, iż niektórym studentom owe czterdzieści godzin nie wystarcza, podczas gdy inni dają sobie radę w czasie znacznie krótszym. Powiedzmy jednak, że tydzień pracy studenta wynosi faktycznie czterdzieści godzin tygodniowo, z czego połowa to wykłady, zajęcia grupowe i laboratoria. W tej sytuacji zostaje dwadzieścia godzin na naukę własną. Można je wykorzystać znacznie efektywniej, rozdzielając całość na wiele krótszych odcinków — na przykład zamiast czterech pięciogodzinnych, sześć, siedem krótszych, trzygodzinnych.

37