9 Pomoc | 8 Jedzenie I 7 Ogrzanie się | 6 Schronienie | 5 Urazy I 4 Zabłądzenie | 3 Utknięcie
Hipotermia bywa zabójcza. Gorzej
o jeszcze, jest zabójcą nierozumianym,
o
bo wiele osób sądzi, że zagraża tylko 2: przy skrajnym mrozie. Tak nie jest.
W gruncie rzeczy w szczególnych warunkach można doznać
<L)
£ wychłodzenia nawet przy temperaturze
3 powietrza ok. 20°C.
Czym jest hipotermia?
Mówiąc najprościej, jest to stan, kiedy ciało traci więcej ciepła, niż może wytworzyć. Organizm lubi działać w temperaturze około 37°C, a niewielki spadek - o ledwie 2°C - może wywołać łagodną hipotermię.
Co ją powoduje?
Najlepsze - a raczej najgorsze
- warunki dla powstania hipotermii to, poza wielkim mrozem, pogoda wietrzna i wilgotna, bo wtedy organizm bardzo szybko traci ciepło. Woda, parując na skórze, zmniejsza jej temperaturę, a wszelkie ruchy powietrza przyspieszają proces chłodzenia. Jeśli wpadniesz do rzeki, doznasz hipotermii w parę minut
- choć może to potrwać dłużej, w zależności od temperatury wody i ogólnych warunków.
Jakie są objawy?
Łagodna hipotermia wywołuje drżenie (kiedy organizm zmusza mięśnie do wytwarzania ciepła) oraz różne słabo nasilone zmiany zachowania. Człowiek staje się drażliwy i mniej skoordynowany, mowa staje się powolna lub niewyraźna, ogarnia nas zmęczenie i apatia. Przypadki ostrej hipotermii są bardziej oczywiste.
Ludzie zachowują się irracjonalnie, stają się kłótliwi, czasem nie potrafią ustać. W dalszej fazie mogą nawet sprawić wrażenie martwych.
Organizm ciężko pracuje, by poradzić sobie z upałem. Naczynia krwionośne rozszerzają się, krew płynie bliżej skóry (to dlatego stajemy się czerwoni na twarzy podczas upału), tętno przyspiesza, człowiek się poci; parowanie potu ze skóry to najskuteczniejszy mechanizm chłodzenia organizmu. Jeśli poczujesz, że jest ci gorąco i jakoś nieswojo, siądź w cieniu, odpocznij, powachluj twarz, zdejmij kapelusz i ochłodź czoło mokrą tkaniną.
Znacznie łatwiej zapobiegać hipotermii,
niż ją leczyć. Najlepiej stosować się do tych
prostych zasad.
• Trzymaj się ciepło i sucho - to oczywiste.
• Jeśli byłeś przemoczony - przebierz się w suche ubranie, możliwie najbardziej zakrywając skórę.
• Unikaj wystawiania się na wiatr.
• Zakrywaj głowę (pamiętasz, ile ciepła tamtędy ucieka?) i noś nieprzemakalne rękawiczki.
• Nie siadaj na zimnej ziemi - podłóż jakiś materiał izolujący.
• Jedz i pij regularnie, by organizm miał energię do wytwarzania ciepła.
• Uważaj na siebie i swoich przyjaciół, jeśli wędrujesz w grupie.
Jeśli jesteś dobrze przygotowany, łagodną hipotermię można skutecznie zlikwidować, nawet w terenie, choć po powrocie do cywilizacji trzeba zgłosić się do lekarza. Podstawą leczenia hipotermii nie jest ogrzewanie organizmu z zewnątrz, lecz ograniczenie dalszej utraty ciepła,
—
bo w stanie łagodnej hipotermii nadal wytwarza on wewnętrznie więcej ciepła, niż można bezpiecznie zastosować przy użyciu źródeł zewnętrznych. Będąc na szlaku:
• Wydostań poszkodowanego z chłodu.
• Zmień mokre ubranie na suche, starając się nie wychłodzić przy tym dodatkowo poszkodowanego.
• Osłoń go przed wiatrem - albo przy użyciu naturalnej osłony, albo stawiając namiot, płachtę biwakową, pałatkę itp.
• Jeśli poszkodowany może stać, niech spróbuje wykonać kilka łagodnych ćwiczeń, żeby wytworzyć więcej ciepła.
• Jeśli nie może stać, połóż go w śpiworze.
• Śpiwór owiń płachtą biwakową lub folią termoizolacyjną.
• Odizoluj go od zimnej ziemi, kładąc na karimacie.
• Pamiętaj, by okryć głowę.
• Daj mu coś do jedzenia (np. batonik wysokokaloryczny) i wodę. Dobre są też słodkie ciepłe napoje.
• Nie masuj ani nie trzyj skóry.
• Nie układaj poszkodowanego przy bezpośrednich źródłach ciepła (jak ognisko), bo zimna krew może wtedy popłynąć do serca i płuc, jeszcze bardziej obniżając temperaturę ciała.
• Nie podawaj alkoholu.
Poważna hipotermia zagraża życiu i nie może być leczona w terenie. Zastosuj opisane wyżej środki i wezwij pomoc. Osobie w stanie głębokiej hipotermii grożą poważne zaburzenia akcji serca, dlatego nie należy jej przemieszczać, jeśli to nie jest konieczne.