Elementarn nic do techniki sieci neuronowych
sprawiające wrażenie “wiedzy tajemnej”.
Jeśli podajesz poszczególne preferencje neuronu, to znaczy ustalasz, czy “lubi” on (i w jakim stopniu) kwiaty pachnące i (niezależnie od tego) kwiaty kolorowe - to w istocie ustalasz składowe pewnego wektora, tak zwanego wektora wag. Możesz więc narysować dwie osie i na jednej z nich (na przykład poziomej) możesz odkładać wartość wagi dla pierwszej cechy (zapach), a na drugiej (na przykład pionowej) wartość wagi dla drugiej cechy (rysunek 4.10).
Rys. 4.10. Reprezentacja właściwości neuronu jako punktu i jako wektora w pizestrzeni cech
Jeśli będziesz chciał zaznaczyć preferencje konkretnego neuronu - możesz odmierzyć odpowiednie położenie na osi poziomej i na osi pionowej, a punkt wyznaczony przez te dwie współrzędne będzie odpowiadał rozważanemu konkretnemu neuronowi. Na przykład neuron, który “ceni” tylko zapach kwiatu, a kolor “jest mu raczej obojętny” - będzie reprezentowany przez punkt położony maksymalnie na prawo (duża wartość pierwszej składowej) ale leżący na poziomej osi układu współrzędnych (zerowa lub inna niewielka wartość drugiej składowej). Z kolei neuron, któremu chcesz przypisać zamiłowanie do storczyków - kwiatów o pięknych barwach, lecz o mizernym, lub czasem wręcz przykrym zapachu - będzie leża! dość wysoko na osi pionowej (wysoka ocena waloru barwności), lub nawet na lewo od tej osi (zgoda na akceptację niemiłego zapachu).
Identycznie możesz postąpić z każdym konkretnym obiektem (kwiatem), który “przedstawiasz” neuronowi do oceny: jego barwę odłożysz na osi pionowej, a zapach na osi poziomej. Jeśli będzie to konwalia - to reprezentować ją będzie punkt położony daleko na prawo wzdłuż osi poziomej (trudno