Dziennik pomiaru kątów metodą kierunkową, Dziennik pomiaru kątów metodą kierunkową


Dziennik pomiaru kątów metodą kierunkową

Teodolit typ:….…nr …..…… Obserwator………..…sekretarz…………….data………str …

godz.

Nr. serii

Nr. i nazwa celu

Koło KL, KP

odczyty

Kierunki

Zredukowane z

poszczególnych

serii

Poprawka horyzontu

Kierunek

Poprawiony

Ki

Warunki

Atmosferyczne

limbusa

mikrometru

Średni

I

II

I+II

/2

KL+KP

/2

g

c

cc

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

KL

KP

Kierunki uśrednione

Analiza dokładności na podstawie wyrównania stacyjnego

Cel

Seria I

Seria II

Seria III

Obliczenie skrętów serii

v

v'

v

v'

v

v'

1

2

3

4

5

6

7

8

0x01 graphic

0x01 graphic
=

0x01 graphic
=

Suma

Ocena dokładności

0x01 graphic
, 0x01 graphic
ostateczne średnie ze wszystkich serii kol. 12 w dzienniku pomiaru

0x01 graphic
kierunek poprawiony w danej serii - kol. 12 w dzienniku

0x01 graphic
= skręt w serii

0x01 graphic
= 0x01 graphic
= poprawki skorygowane

[v' v' ] = średni błąd kierunku wyrównanego stacyjnie m= ± m00x01 graphic

średni błąd kąta m k =m ⋅0x01 graphic

Instrukcje

G-1 Pozioma osnowa geodezyjna (z 1979 r., ze zmianą z 1983 r.).

czwarte 1986

G-2 Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna i przeliczenia współrzędnych między układami.

 

Wydanie piąte zmienione 2001

Wytyczne techniczne

G-1.5 Szczegółowa osnowa pozioma. Projektowanie, pomiar i opracowanie wyników.

drugie 1990

Pod względem dokładności wyznaczenia położenia punktów, podstawowa i szczegółowa osnowa dzieli się na trzy klasy, oznaczone cyframi rzymskimi. Punkty osnowy podstawowej zalicza się do I klasy, a punkty osnowy szczegółowej do II i III klasy. Dokładność określenia położenia punktów poszczególnych klas charakteryzują następujące błędy średnie po wyrównaniu:

klasa

przeciętny błąd względny długości boku

błąd położenia punktu względem punktów nawiązania

I

II

III

md : d 5 · 10 -6

-

-

-

mp 0,05 m

mp 0,10 m

Dopuszczalne średnie błędy pomiaru kątów i długości boków w sieci II klasy, w zależności od długości elementów wyznaczających wynoszą:

Długość elementu w sieci

Średnie błędy pomiaru

kąta

długości boku

0,5 - 2 km

2 - 4 km

4 - 8 km

4" /12cc/

2,5" /8cc/

1,5" /5cc/

2 · 10-5

1,2 · 10-5

8 · 10-6

0x08 graphic

Sprzęt wykorzystywany do pomiaru metodami klasycznymi w sieciach II klasy musi spełniać następujące wymagania:

  1. Teodolit musi zapewniać pomiar kierunku z błędem średnim nie przekraczającym +_ 8cc

  2. dalmierz elektrooptyczny ma umożliwić pomiar odległości d [km] z błędem standardowym nie większym niż +- ( 0.01+0.005xd)

Dla osnowy III kl

  1. błąd kierunku ,=20cc

  2. błąd długości ,= (o.01+0.01xd)

0x08 graphic



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Dziennik pomiaru kątów poziomych i pionowych
strona oraz dzienniki pomiarów katów pionowych i poz
Dziennik pomiaru kątów pionowych(1)
Dziennik pomiaru katow poziomych
Metoda kierunkowa pomiaru kątów, uczelnia, BL, Geodezja, zagadnienia z geodezji
Dziennik pomiaru kątów poziomych repetycyjna
Dziennik Pomiaru Katow Poziomyc Nieznany (2)
Dziennik pomiaru kątów poziomych
druki geodez. z internetu, dziennik pomiaru kątów, Nr
Teodolit. Pomiar kątów poziomych metodą kąta pojedynczego i metoda kierunkową.2, uczelnia, BL, Geode
Dziennik pomiaru kątów poziomych2, Budownictwo UTP, rok I, semsetr II, Geodezja
Dziennik pomiaru kątów poziomych, geodezja, dzienniki
Dziennik pomiaru katow poziomyc Nieznany (3)
DZIENNIK POMIARÓW KĄTÓW PIONOWYCH, BUDOWNICTWO PCZ I rok, Geodezja
DZIENNIK POMIARU KĄTÓW POZIOMYCH MŁ
Dziennik Pomiaru Kątów Poziomych [format poziomy], geodezja dzienniki, Dzienniki

więcej podobnych podstron