TASIEMIEC

1. Wszystkie tasiemce są pasożytami. Do życia potrzebują one dwóch żywicieli: pośredniego i bezpośredniego.

2. Cechy skrajnego przystosowania tasiemca do pasożytniczego trybu życia:

• ciało tasiemca zbudowane jest z wora skórno-mięśniowego, otoczonego kutikulą, która pełni rolę zabezpieczającą przed trawieniem.

• ciało tasiemca podzielone jest na dwie części: część głowową z samymi przyssawkami, lub też z przyssawkami i haczykami ( np. u bąblowca, tasiemca uzbrojonego ) i część szyjną

• tasiemiec uzbrojony i nieuzbrojony osiąga długość od 2 - 8 m. Bruzdogłowiec osiąga długość do 20 m. Bąblowiec osiąga długość do 0,5 m.

• za główką znajduje się szyjka, która jest mocniej zwężona i różnej długości. Ma zdolność strobilacji czyli podziału poprzecznego.

• tasiemce nie mają rozwiniętego układu nerwowego, narządu zmysłu, narządu ruchu i układu pokarmowego. Odżywianie i oddychanie jest cząsteczkowe - ondeosmoza. Małe cząsteczki np. glukozy przedostają się osmotycznie do parenchymy i tam zostają utlenione. W przypadku C₆H₆O₆-O₆ Jest pobierane razem z pokarmem.

3. 
   Rozmnażanie. Tasiemce w pierwszych 200 członach nie mają rozwiniętego układu rozrodczego. W pozostałych członach występuje oddzielnie układ rozrodczy żeński i męski ( jest obojnakiem ). Następuje samozapłodnienie. Zapłodnione jaja gromadzą się w ostatnich 5-7 członach, w których jest macica. Tam następuje zapłodnienie. Macica się odrywa, wydostaje się na zewnątrz i dostaje się do ciała żywiciela pośredniego przez roznoszone odchody ludzkie. Tasiemiec uzbrojony dostaje się do ciała świni, a nieuzbrojony do bydła. W przewodzie pokarmowym macica zostaje rozpuszczona, a jaja przekształcają się w larwy - onkosfera. Są to pęcherzyki z płynem odżywczym. Do ich wnętrz są wykształcone główki z przyssawkami i szyjki. Taka larwa przebija naczynia krwionośne włoskowate kosmyków i wędruje z krwią do mięśni tam otacza się cystą i przekształca się w larwę - wągier. Larwa ta musi być zjedzona z mięsem, aby mógł nastąpić dalszy rozwój. Soki żołądkowe człowieka rozpuszczają cystę, i larwa uwalnia się, a następnie wędruje do jelita. Główka larwy przytwierdza się do wewnętrznej ściany, z szyjką tworzy człony.

4. Bąblowiec nie jest groźny tylko jego larwa. Człowiek jest żywicielem pośrednim, a ostatecznym koza lub owca. Jego larwa tworzy potężny bąbel, który mieści w sobie wiele litrów wody ( do 40 l. ). Wewnętrzna jego ściana jest podwójną i ma zdolność tworzenia nowych bąbli, które pływają obok dopóki się nie oderwą. To doprowadza do śmierci.

5. Bruzdogłowiec szeroki do swojego rozwoju potrzebuje trzech żywicieli. Pierwszym pośrednim jest rak, drugim ryba, a ostatecznym ssak np. kot, pies, człowiek. W przypadku żywicieli pośrednich tworzą się 3 typy larw.

---