SILNE POLA EM W PROCESACH TECHNOLOGICZNYCH

1. W przypadku procesów technol. prowadzonych w powietrzu, w środowisku obiektów o rozmiarach w zakresie większym niż milimetrowe, za silne uważa się pola elektryczne o natężeniu E:

1. E> 100 V/m

2. E>100 kV/m

3. E>100 MV/m

2. Na ładunek Q o wartości Q=1C działa w polu o natężeniu E=1kV/m siła F w przybliżeniu równa:

1. F=1kN

2. F=10kN

3. F=1kG

4. F=10 kG

3. Pole elektryczne o natężeniu

E= 1kV/m indukuje na metalowej płycie o powierzchni s=1 m² , umieszczonej w powietrzu ładunek Q o wartości w przybliżeniu:

1. Q= 9 nC

2. Q=9 pC

3. Q=90 pC

4. Q=900 pC

4. Silne pola magnetyczne stacjonarne, występujące w środowisku technicznym to pola o indukcji B:

1. B>0.1 T

2. B>1 T

3. B>10 T

4. B>100T

5. W magnetycznym separatorze gradientowym cząsteczki materiału magnetycznie czynnego zawieszone w medium paramagnetycznym poruszają się:

1. W kierunku pola o najwyższej indukcji;

2. W kierunku pola o najniższej indukcji,

3. Pole magnetyczne nie ma wpływu na trajektorię takich cząstek.

6. Aktywacja powierzchni folii polimerowej prowadzi do:

1. wzrostu jej napięcia powierzchniowego,

2. zmniejszenia jej napięcia powierzchniowego;

3. nie ma wpływu na napięcie powierzchniowe a zmienia inne parametry.

Zachowanie dobrej przyczepności wymaga, aby wartość napięcia powierzchniowego folii była co najmniej o 10× wyższa od napięcia powierzchniowego farby - zwykle 2.0-2.5×10^-3 N/m. Folia musi mieć napięcie powierzchniowe na poziomie 30-35×10^-3 N/m.

7. Aktywacja folii polimerowych dla celów klejenia i lakierowania wymaga dostarczenia energii o gęstości powierzchniowej:

1. 6,5 - 13 J/m² ;

B) 65 - 130 J/m² ;

C) 650 - 1300 J/m² ;

8. Moc czynna, jaką musi zapewnić generator zasilający układ elektrod aktywatora dla taśmy o szerokości 1 m przesuwającej się z prędkością 1m/min jest w przybliżeniu równa:

1. 2 W

2. 20 W;

3. 200 W

4. 2000W

9. Warstwa nie przewodzącą

elektrody-rolka prowadzącej aktywowaną taśmę może być wykonana z:

1. polietylenu;

2. polipropylenu

3. teflonu

Jako warstwę izolacji stosuje się głównie PTFE, kauczuk silikonowy, żywica epoksydowa z włóknem szklanym, tlenek glinu i inne warstwy ceramiczne natryskiwane, kwarc.

10. Elektroforeza występuje:

1. w polach elektrycznych stałych

2. w polach elektrycznych przemiennych

3. w obydwu rodzajach pól

11. Dielektroforezę wykorzystuje się do rozdzielania cząsteczek:

1. w polach elektrycznych stałych

2. w polach elektrycznych przemiennych

3. w obydwu rodzajach pól

12. Siła elektroforetyczna działająca na cząsteczkę w polu E zależy od:

1. masy cząsteczki

2. objętości cząsteczki

3. przenikalności elektrycznej materiału cząsteczki;

4. ładunku zgromadzonego na cząsteczce

13. Siła dielektroforetyczna działająca na cząsteczkę zależy od:

1. przenikalności elektrycznej materiału cząsteczki;

2. przenikalności elektrycznej medium, w którym jest zawieszona;

3. ładunku zgromadzonego na cząsteczce;

4. różnicy przenikalności elektrycznej materiału cząsteczki oraz medium, w którym jest zawieszona.

14. Siła elektroforetyczna działająca na cząsteczkę na którą działa pole E:

1. wzrośnie;

2. zmaleje;

3. pozostanie bez zmian

jeżeli wzrośnie przenikalność elektryczna medium, w którym się przemieszcza.

15. Siła dielektroforetyczna:

1. wzrośnie;

2. zmaleje;

3. pozostanie bez zmian

jeżeli cząsteczka wejdzie w obszar pola o większej niejednorodności (wyższym gradiencie)

16. Dielektroforetyczne rozdzielanie cząstek rzeczywistych prowadzone jest w polu o możliwie niskiej częstotliwości. Wzrost konduktywności medium, w którym znajdują się rozdzielane cząsteczki wymaga:

1. podwyższenia częstotliwości zmian pola elektrycznego;

2. obniżenia częstotliwości zmian pola,

3. zmiana częstotliwości nie ma wpływu na proces rozdzielania.

17. Pomiędzy umieszczonymi w powietrzu elektrodami płaskimi, oddalonymi od siebie o odległość d występuje pole E. Wprowadzenie w przestrzeń pomiędzy elektrodami dielektryka o grubości d/2 oraz przenikalności elektrycznej =100 spowoduje w przybliżeniu:

1. 100-krotny wzrost;

2. 100 krotne zmniejszenie;

3. 2-krotny wzrost;

4. 2-krotne zmniejszenie

natężenia pola w szczelinie powietrznej.

18. Do układu warstwowego gaz- dielektryk idealny przyłożono napięcie stałe, wywołujące w szczelinie gazowej pole elektryczne przewyższające elektryczną wytrzymałość gazu. W takiej sytuacji:

1. wystąpi tylko jedno wyładowanie;

2. pojawią się wyładowania okresowe,

3. wyładowania w szczelinie gazowej w ogóle nie wystąpią.

19. Do układu warstwowego gaz- dielektryk rzeczywisty przyłożono napięcie przemienne, wywołujące w szczelinie gazowej pole elektryczne przewyższające elektryczną wytrzymałość gazu. W takiej sytuacji:

1. wystąpi tylko jedno wyładowanie;

2. pojawią się wyładowania okresowe,

3. wyładowania w szczelinie gazowej w ogóle nie wystąpią.

Częstotliwość wyładowań można zwiększyć przez wzrost częstotliwości napięcia U_∼.

Im mniejsza grubość szczeliny g tym niższa wartość napięcia U_z i w efekcie wzrost częstotliwości wyładowań.

20. W układzie elektrod ostrze-płyta zasilanym napięciem stałym występują wyładowania niezupełne. Jeżeli elektroda ostrzowa jest na potencjale dodatnim, przestrzeń w pobliżu płyty wypełniona jest:

1. Jonami dodatnimi;

2. Jonami ujemnymi i elektronami,

3. Jonami obydwu znaków,

4. Jonami obydwu znaków i elektronami.

21. Wyładowania wsteczne występują w układzie ostrze płyta-pokryta warstwą dielektryka:

1. w przypadku wszystkich dielektryków

2. w przypadku dielektryków, których rezystywność skrośna ρ_v< 10 ⁹ m

3. w przypadku dielektryków, których rezystywność skrośna ρ_v> 10 ⁹ m

4. w przypadku dielektryków, których rezystywność skrośna ρ_v< 10 ⁶ m

Praktyka pokazuje, że wyładowania wsteczne pojawiają się dla pokryć dielektrycznych spełniających warunek:

ρ_v ≥ 5×10⁸ Ωm.

22. Wyładowania wsteczne

1. wymagają występowania wyładowań ulotowych;

2. występują niezależnie od wyładowań ulotowych

23. Wyładowania wsteczne występujące w elektrofiltrach:

1. podwyższają;

2. obniżają;

3. pozostają bez wpływu na

sprawność elektrofiltru.

W przypadku elektrofiltrów wymieniony efekt powoduje obniżenie napięcia przeskoku i spadek sprawności elektrody zbiorczej elektrofiltru.

• Elektrofiltry zasilane są napięciami:

1. wyłącznie stałymi;

2. stałymi i impulsowymi

3. przemiennymi;

4. stałymi, przemiennymi i impulsowymi

• Elektrofiltry przemysłowe zasilane są zwykle napięciami w zakresie:

1. 300-800V

2. 3-8 kV

3. 30-80 kV

4. 300-800 kV

• Gęstość prądu na elektrodach zbiorczych osiąga w elektrofiltrach przemysłowych wartości:

1. 0.1-0.8 A/m²

2. 0.1-0.8 mA/m²

3. 0.1-0.8 A/m²

4. 1- 8 A/m²

27 Zadaniem elektrofiltru przemysłowego jest odpylanie gazu. Ruchomymi elementami elektrofiltru są w tym przypadku

1. elektrody ulotowe;

2. elektrody zbiorcze

Elektrody zbiorcze - wyprofilowane lub gładkie blachy lub rury o dużej powierzchni, na których zbiera się pył lub ciecz. W celu utrzymania elektrod w czystości wyposaża się je w urządzenia strzepujące

• Spadek ciśnienia na elektrofiltrach przemysłowych mieści się zwykle w granicach:

1. 0.3 - 3 mm H₂ O

2. 3-30 mm H₂ O;

3. 30-300 mm H₂ O

4. 0.03-0.3 mm H₂ O

• Proces oczyszczania gazu przy użyciu elektrofiltrów łączy się z zużyciem energii na poziomie:

1. 0.03-0.09 Wh/m³

2. 0.03-0.09 kWh/m³

3. 0.3-0.9 Wh/m³

4. 0.3-0.9 kWh/m³

Elektrofiltry charakteryzują się bardzo małym oporem hydraulicznym, w granicach 3-15 mm H₂0 i niewielkim zużyciem energii elektrycznej - w granicach 0,03-0,09 kWh/1000 m³ oczyszczanego gazu.

W elektrofiltrach suchych można strącać skutecznie pyły, których rezystywność nie przekracza 2×10¹⁰ m

• Współczesne elektrofiltry przemysłowe, stosowane do oczyszczania gazów z pyłów pracują ze sprawnością:

1. dochodzącą do 50%

2. dochodzącą do 90%

3. 95% i wyższą.

W zależności od wymagań elektrofiltry można budować dla dowolnie wysokiej skuteczności odpylania (powyżej 99%)

• Zjawiskiem fizycznym wykorzystywanym w procesie kserograficznym jest;

1. zewnętrzny efekt fotoelektryczny;

2. wewnętrzny efekt fotoelektryczny.

• Oświetlenie światłem białym powierzchni warstwy selenu na bębnie kserografu prowadzi do

1. wzrostu gęstości ładunku powierzchniowego w obszarze naświetlonym,

2. zwiększenie szybkości zaniku ładunku w obszarze oświetlonym,

3. nie ma wpływu na gęstość ładunku powierzchniowego.

Oświetlenie warstwy półprzewodnika światłem o odpowiedniej długości fali (energii kwantów) prowadzi do wzrostu konduktywności materiału warstwy i gwałtownego zaniku naniesionego na warstwę ładunku

• Materiał tonera musi posiadać określone właściwości (elektryczne i inne). Najwłaściwszym polimerem stosowanym na toner będzie:

1. polietylen;

2. polipropylen;

3. polistyren;

4. poliamid

• W procesie kserograficznym wykorzystuje się zjawiska elektryzacji:

1. wyłącznie ulotem wysokiego napięcia (koronowa);

2. zjawisko tryboelektryzacji oraz ulotu.

• W procesie kserograficznym ładowany(a) jest:

1. wyłącznie warstwa selenu na bębnie;

2. wyłącznie papier;

3. najpierw warstwa selenu, później papier;

4. najpierw papier, później warstwa selenu

• W separatorze strumieniowym rozdzielane cząsteczki ładowane są:

1. ulotem wysokiego napięcia,

2. indukcyjnie,

3. tryboelektrycznie

Separator strumieniowy jest separatorem ze swobodnym lub sterowanym spadkiem i elektryzacją kontaktowo-tarciową.

37 Dwukrotne zwiększenie stosunku q/m cząstek separowanych w separatorze strumieniowym, przy utrzymaniu stałych pozostałych parametrów prowadzi do:

1. 2-krotnego wzrostu odchylenia w polu

2. 4-krotnego wzrostu odchylenia w polu;

3. nie ma wpływu na proces separacji,

38 Dwukrotne zwiększenie długości elektrod w separatorze strumieniowym, (cząstki opadają grawitacyjnie, powierzchnia elektrod jest równoległa do siły ciężkości) bez zmiany napięcia ich zasilania prowadzi do:

1. 2-krotnego wzrostu odchylenia w polu

2. 4-krotnego wzrostu odchylenia w polu;

3. nie ma wpływu na proces separacji,

gdzie l - dł. elektrod

• Dwukrotne zmniejszenie odległości pomiędzy elektrodami w separatorze strumieniowym, (cząstki opadają grawitacyjnie, powierzchnia elektrod jest równoległa do siły ciężkości) bez zmiany napięcia ich zasilania prowadzi do:

1. 2-krotnego wzrostu odchylenia w polu

2. 4-krotnego wzrostu odchylenia w polu;

3. nie ma wpływu na proces separacji,

• Wzrost objętości cząstek, przy zachowaniu stosunku q/m prowadzi w separatorze strumieniowym do:

1. wzrostu odchylenia w polu

2. zmniejszenia odchylenia w polu;

3. nie ma wpływu na proces separacji,

Jak wynika z równania w przypadku cząstek spadających swobodnie odchylenie w jednorodnym polu jest proporcjonalne do ładunku cząstki i natężenia pola, zaś odwrotnie proporcjonalne do jej masy.

• W przypadku cząstek z kopalin (o ciężarze właściwym ca 3000 kg/m³) górny limit promienia rozdzielanych cząstek jest na poziomie (z grubsza):

1. 0.01 mm

2. 0.1mm

3. 1 mm

4. 10 mm

Z praktycznego punktu widzenia górna granica promienia rozdzielanych cząstek o gęstości ca 3000 kg/m³ jest na poziomie:

r = 1mm,

• W separatorze bębnowym z ulotową elektryzacją cząstek, najbliżej miejsca wsypu odpadną od bębna:

1. cząsteczki z materiału o najwyższej rezystywności,

2. cząsteczki z materiału o najniższej rezystywności

Cząstki dielektryczne lub słabo przewodzące tracą ładunek powoli, są przyciągane do powierzchni bębna przez siłę zwierciadlanego odbicia i odpadają od niego pod innym kątem, bądź są zgarniane przez szczotkę.

• W separatorze bębnowym z indukcyjną elektryzacją cząstek, najbliżej miejsca wsypu odpadną od bębna:

3. cząsteczki z materiału o najwyższej rezystywności,

4. cząsteczki z materiału o najniższej rezystywności

44 Rozpylanie elektrostatyczne można prowadzić dla cieczy o rezystywności skrośnej:

1. dowolnej

2. poniżej 10⁶ cm

3. tylko w zakr. 5 x10⁶ do 5 x 10⁸ cm.

4. tylko w zakresie 5 x10⁶ do 5 x 10⁸ m.

45 Rezystywność lakierów proszkowych do pokrywania elektrostatycznego przy użyciu pistoletów z koronową elektryzacją cząstek musi być:

1. wysoka,

2. niska

3. rezystywność proszku nie ma znaczenia w całym procesie pokrywania

• Rezystywność lakierów proszkowych do pokrywania elektrostatycznego przy użyciu pistoletów z tryboelektryzacją cząstek musi być:

1. wysoka,

2. niska

3. rezystywność proszku nie ma znaczenia w całym procesie pokrywania

• głowicach do rozpylania roztworów pestycydów stosuje się elektryzację cząstek metodami:

1. tryboelektryczną

2. indukcyjną i tryboelektryczną

3. ulotową i indukcyjną;

4. ulotową i tryboelektryczną

Rozpraszanie płynu przeprowadza się metodami pneumatycznymi lub hydraulicznymi. Krople aerosolu elektryzuje się metodami:

• ulotową;

• indukcji elektrycznej

48. dwukrotny wzrost napięcia na elektrodzie indukcyjnej prowadzi do:

1. dwukrotnego wzrostu ładunku na kropli,

2. czterokrotnego ładunku na kropli;

3. nie ma wpływu na wartość ładunku na kropli

49. Dwukrotny wzrost ładunku na kropli prowadzi do:

1. dwukrotnego wzrostu siły przyciągania;

2. czterokrotnego wzrostu siły przyciągania;

3. nie ma wpływu na siłę przyciągania

przez uziemiony i przewodzący elektrycznie obiekt.

50. Dwukrotny wzrost promienia kropli przy elektryzacji ulotem wysokiego napięcia prowadzi do:

1. dwukrotnego wzrostu ładunku na kropli,

2. 4-krotnego ładunku na kropli,

3. 8-krotnego wzrostu ładunku na kropli

4. nie ma wpływu na wartość ładunku zgromadzonego na kropli.

51. Miernik indukcyjny natężenia pola elektrycznego ma pojemność wejściową C= 1nF. Stosowany woltomierz powinien posiadać rezystancję wejściową R_wej:

1. R_wej > 10¹² 

2. R_wej ≥ 10⁶ 

3. R_wej < 10¹⁰ 

4. R_wej < 10⁶ 

[…]mierniki bez przetwarzania wymagają stosowania do pomiaru napięcia U woltomierzy o ekstremalnie wysokiej rezystancji wejściowej R_V, zwykle R_V > 10¹³ .

52. Indukcyjny miernik natężenia pola elektrycznego stosowany jest do pomiarów w środowisku o przenikalności elektrycznej  wyższej od przenikalności powietrza (w sprężonym gazie). Wskazania miernika pola będą:

1. zawyżone;

2. zaniżone,

3. pozostaną dokładne.

tj dla ₁=1.00

53. Do klatki Faraday'a, z rozładowanym i otwartym kondensatorem C wkładamy obiekt z ładunkiem +Q. W trakcie wkładania woltomierz:

1. będzie się wychylał w stronę (+)

2. będzie się wychylał w stronę (-);

3. w ogóle nie będzie się wychylał.

54. Do klatki Faraday'a, wkładamy obiekt nie przewodzący, z ładunkiem +Q, bez kontaktu z klatką. Zwieramy i otwieramy kondensator wejściowy oraz woltomierz. Po wyjęciu obiektu woltomierz:

1. będzie się wychylał w stronę (+);

2. będzie się wychylał w stronę (-);

3. w ogóle nie będzie się wychylał.

55. Do klatki Faraday'a, wkładamy obiekt przewodzący, z ładunkiem +Q, aż do kontaktu z klatką. Zwieramy i otwieramy kondensator wejściowy oraz woltomierz. Po wyjęciu obiektu woltomierz:

1. będzie się wychylał w stronę (+)

2. będzie się wychylał w stronę (-);

3. w ogóle nie będzie się wychylał.

56.Wzrost odległości sonda-próbka (grubości szczeliny powietrznej) w przypadku pomiarów sondą wibracyjną w układzie kompensacyjnym prowadzi do:

1. wzrostu wartości wyznaczanego napięcia zastępczego;

2. zmniejszenia wartości wyznaczanego napięcia zastępczego;

3. nie ma wpływu na wartość wyznaczanego napięcia zastępczego;

57. Dla określonej wartości prądu wejściowego miernika napięcia stosowanego w miernikach pola elektrycznego, wzrost pojemności wejściowej prowadzi do:

1. podwyższenia szybkości zmian napięcia,

2. obniżenia szybkości zmian napięcia,

3. nie ma wpływu na szybkość zmian napięcia.

58. Ciągły pomiar natężenia pola elektrycznego zapewniają mierniki:

1. radioizotopowe;

2. indukcyjne proste;

3. indukcyjne z przetwarzaniem;

4. indukcyjne z układami próbkującymi

59. Zmniejszenie apertury (otworu w przesłonie) radioizotopowego miernika natężenia pola prowadzi do:

1. obniżenia jego prądu jonowego;

2. podwyższenia jego czułości;

3. nie ma wpływu na prąd jonowy;

4. nie ma wpływu na czułość.

zależy od apertury

60. W indukcyjnym mierniku pola z przetwarzaniem zastosowano wzmacniacz wejściowy o bardzo dużej impedancji wejściowej (²R²C²>>1). Wzrost prędkości wirowania przesłony prowadzi w tych warunkach do:

1. wzrostu składowej zmiennej napięcia na elektrodzie pomiarowej;

2. zmniejszenia składowej zmiennej napięcia na elektrodzie pomiarowej;

3. nie ma wpływu na wartość składowej zmiennej napięcia na elektrodzie pomiarowej;

61. Miernik pola umieszczony w odległości d od płaskiej przewodzącej płyty mierzy natężenie pola E. Wstawienie w szczelinę powietrzną płyty z dielektryka stałego, obojętnej elektrycznie spowoduje:

1. wzrost wartości mierzonego natężenia pola;

2. zmniejszenie wartości mierzonego natężenia pola;

3. pozostanie bez wpływu na wartość mierzonego natężenia pola.

62. Efekt skupiania linii sił prowadzi do:

1. wzrostu wartości mierzonego natężenia pola;

2. zmniejszenia wartości mierzonego natężenia pola;

63. Miernik pola umieszczony w odległości d od płaskiej, nie przewodzącej płyty mierzy natężenie pola E. Umieszczenie po przeciwnej stronie badanej płyty obiektu uziemionego spowoduje:

1. wzrost wartości mierzonego natężenia pola;

2. zmniejszenie wartości mierzonego natężenia pola;

3. pozostanie bez wpływu na wartość mierzonego natężenia pola.

64. Miernik pola umieszczony w odległości d od płaskiej, przewodzącej, naładowanej elektrycznie płyty, odłączonej od źródła zasilania, mierzy natężenie pola E. Umieszczenie po przeciwnej stronie badanej płyty obiektu uziemionego spowoduje:

1. wzrost wartości mierzonego natężenia pola;

2. zmniejszenie wartości mierzonego natężenia pola;

3. pozostanie bez wpływu na wartość mierzonego natężenia pola.

65. Miernik pola umieszczony w odległości d od płaskiej, przewodzącej, naładowanej elektrycznie płyty, dołączonej do źródła zasilania, mierzy natężenie pola E. Umieszczenie po przeciwnej stronie badanej płyty obiektu uziemionego spowoduje:

1. wzrost wartości mierzonego natężenia pola;

2. zmniejszenie wartości mierzonego natężenia pola;

3. pozostanie bez wpływu na wartość mierzonego natężenia pola.

---