Przyczyny występowania błędu systematycznego:
-błędy podstawowe narzędzi pomiarowych(są to błędy graniczne); -błędy metody pomiarowej tj. oddziaływania przyrządu pomiarowego na wielkość mierzoną np. pobór prądu przez miernik.; -wpływ warunków zewnętrznych(wielkości wpływających) błędy dodatkowe(temp. otoczenia, wilgotność).
Charakterystyka błędu systematycznego: Są to błędy, który przy wielu pomiarach tej samej wartości pewnej wielkości, w tych samych warunkach, pozostają stałe zarówno co do wartości bezwzględnej jak i znaku lub zmieniają się wg określonego prawa ze zmianą warunków otoczenia. Można je całkowicie lub częściowo wyeliminować z wyniku pomiaru za pomocą poprawek, które oblicza się teoretycznie lub wyznacza doświadczalnie. Błędy te modeluje się za pomocą zmiennej zdeterminowanej(przyczyna → zdeterminowany skutek)
Metoda różnicowa: Umożliwia pomiar z dokładnością dużo większą niż wynika to z dokładności zastosowanego miernika. Np. do pomiaru napięcia stałego.
r- różnica; r = X -Xw; X = Xw + r;
;
;
;
Na czym polega metoda zerowa? Różnicę wartości mierzonej X i znanej wzorcowej Xw(lub jej krotności k*Xw) doprowadza się do 0, czyli równoważy się układ pomiarowy, np. poprzez urządzenie równoważące, czyli studenta. Jest to stan równowagi. Badanie różnicy X - Xw = 0 (tam gdzie = to detektor 0) Stan równowagi X - Xw = 0 (Xw → X = Xw [przypadek idealny]); |X-Xw| <= DELTA - próg czułosći / pobudliwości np. galwanometr;
- stała prądowa. Czyli jaki prąd spowoduje wychylenie.
Metoda kompensacyjna: (Polega na zrównoważeniu wartości mierzonej wartością znaną.)
W procesie pomiaru wielkość wzorcowa Xw przeciwdziała wielkości mierzonej Xm i kompensuje jej fizyczne działanie na detektor zera. Ograniczenia: tylko do pomiaru U i I i stałych zmiennych. Zalety: brak obciążenia energetycznego obiektu badanego. Dokładność: zależy od dokładności wzorca i progu nieczułości detektora. Jest najdokładniejszą metodą pomiaru prądu stałego.
*****************************************
Przyczyny występowania błędu systematycznego:
-błędy podstawowe narzędzi pomiarowych(są to błędy graniczne); -błędy metody pomiarowej tj. oddziaływania przyrządu pomiarowego na wielkość mierzoną np. pobór prądu przez miernik.; -wpływ warunków zewnętrznych(wielkości wpływających) błędy dodatkowe(temp. otoczenia, wilgotność).
Charakterystyka błędu systematycznego: Są to błędy, który przy wielu pomiarach tej samej wartości pewnej wielkości, w tych samych warunkach, pozostają stałe zarówno co do wartości bezwzględnej jak i znaku lub zmieniają się wg określonego prawa ze zmianą warunków otoczenia. Można je całkowicie lub częściowo wyeliminować z wyniku pomiaru za pomocą poprawek, które oblicza się teoretycznie lub wyznacza doświadczalnie. Błędy te modeluje się za pomocą zmiennej zdeterminowanej(przyczyna → zdeterminowany skutek)
Metoda różnicowa: Umożliwia pomiar z dokładnością dużo większą niż wynika to z dokładności zastosowanego miernika. Np. do pomiaru napięcia stałego.
r- różnica; r = X -Xw; X = Xw + r;
;
;
;
Na czym polega metoda zerowa? Różnicę wartości mierzonej X i znanej wzorcowej Xw(lub jej krotności k*Xw) doprowadza się do 0, czyli równoważy się układ pomiarowy, np. poprzez urządzenie równoważące, czyli studenta. Jest to stan równowagi. Badanie różnicy X - Xw = 0 (tam gdzie = to detektor 0) Stan równowagi X - Xw = 0 (Xw → X = Xw [przypadek idealny]); |X-Xw| <= DELTA - próg czułosći / pobudliwości np. galwanometr;
- stała prądowa. Czyli jaki prąd spowoduje wychylenie.
Metoda kompensacyjna: (Polega na zrównoważeniu wartości mierzonej wartością znaną.)
W procesie pomiaru wielkość wzorcowa Xw przeciwdziała wielkości mierzonej Xm i kompensuje jej fizyczne działanie na detektor zera. Ograniczenia: tylko do pomiaru U i I i stałych zmiennych. Zalety: brak obciążenia energetycznego obiektu badanego. Dokładność: zależy od dokładności wzorca i progu nieczułości detektora. Jest najdokładniejszą metodą pomiaru prądu stałego.
Przyczyny występowania błędu systematycznego:
-błędy podstawowe narzędzi pomiarowych(są to błędy graniczne); -błędy metody pomiarowej tj. oddziaływania przyrządu pomiarowego na wielkość mierzoną np. pobór prądu przez miernik.; -wpływ warunków zewnętrznych(wielkości wpływających) błędy dodatkowe(temp. otoczenia, wilgotność).
Charakterystyka błędu systematycznego: Są to błędy, który przy wielu pomiarach tej samej wartości pewnej wielkości, w tych samych warunkach, pozostają stałe zarówno co do wartości bezwzględnej jak i znaku lub zmieniają się wg określonego prawa ze zmianą warunków otoczenia. Można je całkowicie lub częściowo wyeliminować z wyniku pomiaru za pomocą poprawek, które oblicza się teoretycznie lub wyznacza doświadczalnie. Błędy te modeluje się za pomocą zmiennej zdeterminowanej(przyczyna → zdeterminowany skutek)
Metoda różnicowa: Umożliwia pomiar z dokładnością dużo większą niż wynika to z dokładności zastosowanego miernika. Np. do pomiaru napięcia stałego.
r- różnica; r = X -Xw; X = Xw + r;
;
;
;
Na czym polega metoda zerowa? Różnicę wartości mierzonej X i znanej wzorcowej Xw(lub jej krotności k*Xw) doprowadza się do 0, czyli równoważy się układ pomiarowy, np. poprzez urządzenie równoważące, czyli studenta. Jest to stan równowagi. Badanie różnicy X - Xw = 0 (tam gdzie = to detektor 0) Stan równowagi X - Xw = 0 (Xw → X = Xw [przypadek idealny]); |X-Xw| <= DELTA - próg czułosći / pobudliwości np. galwanometr;
- stała prądowa. Czyli jaki prąd spowoduje wychylenie.
Metoda kompensacyjna: (Polega na zrównoważeniu wartości mierzonej wartością znaną.)
W procesie pomiaru wielkość wzorcowa Xw przeciwdziała wielkości mierzonej Xm i kompensuje jej fizyczne działanie na detektor zera. Ograniczenia: tylko do pomiaru U i I i stałych zmiennych. Zalety: brak obciążenia energetycznego obiektu badanego. Dokładność: zależy od dokładności wzorca i progu nieczułości detektora. Jest najdokładniejszą metodą pomiaru prądu stałego.
*****************************************
Przyczyny występowania błędu systematycznego:
-błędy podstawowe narzędzi pomiarowych(są to błędy graniczne); -błędy metody pomiarowej tj. oddziaływania przyrządu pomiarowego na wielkość mierzoną np. pobór prądu przez miernik.; -wpływ warunków zewnętrznych(wielkości wpływających) błędy dodatkowe(temp. otoczenia, wilgotność).
Charakterystyka błędu systematycznego: Są to błędy, który przy wielu pomiarach tej samej wartości pewnej wielkości, w tych samych warunkach, pozostają stałe zarówno co do wartości bezwzględnej jak i znaku lub zmieniają się wg określonego prawa ze zmianą warunków otoczenia. Można je całkowicie lub częściowo wyeliminować z wyniku pomiaru za pomocą poprawek, które oblicza się teoretycznie lub wyznacza doświadczalnie. Błędy te modeluje się za pomocą zmiennej zdeterminowanej(przyczyna → zdeterminowany skutek)
Metoda różnicowa: Umożliwia pomiar z dokładnością dużo większą niż wynika to z dokładności zastosowanego miernika. Np. do pomiaru napięcia stałego.
r- różnica; r = X -Xw; X = Xw + r;
;
;
;
Na czym polega metoda zerowa? Różnicę wartości mierzonej X i znanej wzorcowej Xw(lub jej krotności k*Xw) doprowadza się do 0, czyli równoważy się układ pomiarowy, np. poprzez urządzenie równoważące, czyli studenta. Jest to stan równowagi. Badanie różnicy X - Xw = 0 (tam gdzie = to detektor 0) Stan równowagi X - Xw = 0 (Xw → X = Xw [przypadek idealny]); |X-Xw| <= DELTA - próg czułosći / pobudliwości np. galwanometr;
- stała prądowa. Czyli jaki prąd spowoduje wychylenie.
Metoda kompensacyjna: (Polega na zrównoważeniu wartości mierzonej wartością znaną.)
W procesie pomiaru wielkość wzorcowa Xw przeciwdziała wielkości mierzonej Xm i kompensuje jej fizyczne działanie na detektor zera. Ograniczenia: tylko do pomiaru U i I i stałych zmiennych. Zalety: brak obciążenia energetycznego obiektu badanego. Dokładność: zależy od dokładności wzorca i progu nieczułości detektora. Jest najdokładniejszą metodą pomiaru prądu stałego.
Przyczyny występowania błędu systematycznego:
-błędy podstawowe narzędzi pomiarowych(są to błędy graniczne); -błędy metody pomiarowej tj. oddziaływania przyrządu pomiarowego na wielkość mierzoną np. pobór prądu przez miernik.; -wpływ warunków zewnętrznych(wielkości wpływających) błędy dodatkowe(temp. otoczenia, wilgotność).
Charakterystyka błędu systematycznego: Są to błędy, który przy wielu pomiarach tej samej wartości pewnej wielkości, w tych samych warunkach, pozostają stałe zarówno co do wartości bezwzględnej jak i znaku lub zmieniają się wg określonego prawa ze zmianą warunków otoczenia. Można je całkowicie lub częściowo wyeliminować z wyniku pomiaru za pomocą poprawek, które oblicza się teoretycznie lub wyznacza doświadczalnie. Błędy te modeluje się za pomocą zmiennej zdeterminowanej(przyczyna → zdeterminowany skutek)
Metoda różnicowa: Umożliwia pomiar z dokładnością dużo większą niż wynika to z dokładności zastosowanego miernika. Np. do pomiaru napięcia stałego.
r- różnica; r = X -Xw; X = Xw + r;
;
;
;
Na czym polega metoda zerowa? Różnicę wartości mierzonej X i znanej wzorcowej Xw(lub jej krotności k*Xw) doprowadza się do 0, czyli równoważy się układ pomiarowy, np. poprzez urządzenie równoważące, czyli studenta. Jest to stan równowagi. Badanie różnicy X - Xw = 0 (tam gdzie = to detektor 0) Stan równowagi X - Xw = 0 (Xw → X = Xw [przypadek idealny]); |X-Xw| <= DELTA - próg czułosći / pobudliwości np. galwanometr;
- stała prądowa. Czyli jaki prąd spowoduje wychylenie.
Metoda kompensacyjna: (Polega na zrównoważeniu wartości mierzonej wartością znaną.)
W procesie pomiaru wielkość wzorcowa Xw przeciwdziała wielkości mierzonej Xm i kompensuje jej fizyczne działanie na detektor zera. Ograniczenia: tylko do pomiaru U i I i stałych zmiennych. Zalety: brak obciążenia energetycznego obiektu badanego. Dokładność: zależy od dokładności wzorca i progu nieczułości detektora. Jest najdokładniejszą metodą pomiaru prądu stałego.
*****************************************
Przyczyny występowania błędu systematycznego:
-błędy podstawowe narzędzi pomiarowych(są to błędy graniczne); -błędy metody pomiarowej tj. oddziaływania przyrządu pomiarowego na wielkość mierzoną np. pobór prądu przez miernik.; -wpływ warunków zewnętrznych(wielkości wpływających) błędy dodatkowe(temp. otoczenia, wilgotność).
Charakterystyka błędu systematycznego: Są to błędy, który przy wielu pomiarach tej samej wartości pewnej wielkości, w tych samych warunkach, pozostają stałe zarówno co do wartości bezwzględnej jak i znaku lub zmieniają się wg określonego prawa ze zmianą warunków otoczenia. Można je całkowicie lub częściowo wyeliminować z wyniku pomiaru za pomocą poprawek, które oblicza się teoretycznie lub wyznacza doświadczalnie. Błędy te modeluje się za pomocą zmiennej zdeterminowanej(przyczyna → zdeterminowany skutek)
Metoda różnicowa: Umożliwia pomiar z dokładnością dużo większą niż wynika to z dokładności zastosowanego miernika. Np. do pomiaru napięcia stałego.
r- różnica; r = X -Xw; X = Xw + r;
;
;
;
Na czym polega metoda zerowa? Różnicę wartości mierzonej X i znanej wzorcowej Xw(lub jej krotności k*Xw) doprowadza się do 0, czyli równoważy się układ pomiarowy, np. poprzez urządzenie równoważące, czyli studenta. Jest to stan równowagi. Badanie różnicy X - Xw = 0 (tam gdzie = to detektor 0) Stan równowagi X - Xw = 0 (Xw → X = Xw [przypadek idealny]); |X-Xw| <= DELTA - próg czułosći / pobudliwości np. galwanometr;
- stała prądowa. Czyli jaki prąd spowoduje wychylenie.
Metoda kompensacyjna: (Polega na zrównoważeniu wartości mierzonej wartością znaną.)
W procesie pomiaru wielkość wzorcowa Xw przeciwdziała wielkości mierzonej Xm i kompensuje jej fizyczne działanie na detektor zera. Ograniczenia: tylko do pomiaru U i I i stałych zmiennych. Zalety: brak obciążenia energetycznego obiektu badanego. Dokładność: zależy od dokładności wzorca i progu nieczułości detektora. Jest najdokładniejszą metodą pomiaru prądu stałego.