Biblia wydrukowana została prawdopodobnie w ok. 200 egzemplarzach - 165 na
papierze, 35 na pergaminie. Znaki wodne świadczą, że papier grubości od 0,21 do 0,29 mm pochodził z piemonckich papierni. Druk przygotowywał Gutenberg, mający spółką z finansującym go bankierem Johannem Faustem. Przy składzie pracowało siedmiu zecerów. Pomiędzy wspólnikami dochodziło do sporów. W 1455 r. sąd przyznał własność drukarni Faustowi, nie wiadomo więc czy druk wszystkich egzemplarzy nadzorował
Gutenberg.
• Rozdrobnienie ziarna i zmniejszenie rozrzutu wymiarów (większy stosunek sygnał/szum)
• Stosowanie jak najtwardszych magnetycznie materiałów (zmniejszenie ryzyka samoistnego rozmagnesowania)
• Stosowanie nagrzewania laserem przy zapisie (w pobliżu Tc potrzebna mniejsza energia zapisu)
• Pionowy sposób zapisu informacji (mniejszy wymiar domen magnetycznych)
M«gnetu*<iOei**in
Tera- 1012 Giga- 109 Mega- 106 Kilo- 103
Obecnie gęstość zapisu: 50 - 100 Gbit/in2 D=15 nm, s = +/- 15%
W niedalekiej przyszłości: 5 - 50 Tbit/in2 D=3 nm, s= +/- 5%
D - średnia średnica ziaren s - rozrzut
Naukowcy z brytyjskiego Keele University (obecnie w ramach firmy Keele High Density) opracowali ponoć metodę zapisu, dzięki której na nośniku wielkości karty kredytowej zapisanych ma być ponad 10 terabajtów. Jest to równoważnik ponad 16 000 płyt kompaktowych! Co więcej, także cena tej pamięci ma być atrakcyjna. Niestety, Anglicy nie ujawnili żadnych bliższych danych, tłumacząc się koniecznością wcześniejszego opatentowania swoich rozwiażań.
3