012 2

2. OGÓLNA DIAGNOSTYKA MOTOCYKLA

Przed przystąpieniem do naprawy całego motocykla lub któregokolwiek z jego zespołów, konieczne jest wstępne określenie stanu technicznego pojazdu i zakresu naprawy, czyli przeprowadzenie tzw. diagnostyki. Diagnostyka powinna objąć główne zespoły motocykla, a jej wyniki dają podstawę do decyzji, czy należy naprawiać cały motocykl, czy też tylko jeden z jego zespołów. Jak już poprzednio wspomniano, należy przy tym kierować się zasadą, że jeżeli, jeden z głównych zespołów wymaga bezwzględnej naprawy, zaś pozostałe zespoły wykazują znaczne zużycia — wówczas należy naprawiać cały motocykl. Typowe metody diagnostyczne na podstawie których kwalifikujemy pojazd do naprawy zostaną omówione poniżej.

Diagnostyka ogólna opiera się przede wszystkim na dokładnych oględzinach oraz sprawdzeniu działania poszczególnych zespołów motocykla. Pożądane jest przy tym posługiwanie się pewnymi przyrządami jak np. stetoskopem, manometrem do mierzenia ciśnienia sprężania w cylindrze i innymi.

Przed szczegółowym sprawdzeniem stanu poszczególnych zespołów oraz ich działania należy dokładnie obejrzeć cały motocykl. Pozwala to na zorientowanie się co do uszkodzeń zewnętrznych jak np. pogięcie lub popękanie niektórych części, Vycieki olejów i smarów, stan lakieru i powłok ochronnych itp.

Przegląd powinien odbyć się dwukrotnie: przed i po umyciu motocykla. Przed umyciem korzystamy z tego, że na brudnym motocyklu widoczne są wszelkie ślady nieszczelności i przecieków. Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące miejsca ewentualnych nieszczelności:

—    teleskopy i amortyzatory,

—    piasty kół,

—    cylinder i głowica (z pokrywami rozrządu),

—    kadłub silnika (skrzynia korbowa),

—    skrzynka biegów (obudowa i u-szczelnienie wałka zdawczego),

—    pokrywa sprzęgła,

—    wał napędowy,

—    zbiornik paliwa, kurek, przewody i gaźnik,

—    zbiornik oleju i przewody,

—    akumulator,

—    rura wydechowa i tłumik.

Wyniki przeglądu należy notować.

Nie będzie to zbędną „biurokracją” lecz po prostu zapobieganie zapomnieniu gdy przecieki będą niewidoczne na umytym motocyklu. Ponadto takie notatki ułatwiają dokładne zdanie sobie sprawy ze stanu technicznego motocykla i są niezbędne do racjonalnego zaplanowania naprawy.

Drugi przegląd odbywa się po umyciu, a właściwie już podczas mycia i wycierania motocykla. Pozwala on na wykrycie uszkodzeń zewnętrznych jak pęknięcia, złamania, wgniecenia lub zgięcia, jak również na stwierdzenie braków, urwanych lub odkręconych i zagubionych części.

Warto przypomnieć, że nieumiejętne mycie motocykla może sprawić dużo kłopotu. Tylko wyjątkowo zabłocony.

12