13720 skanuj0040 (107)

Innym sposobem gojenia się rany jest wytworzenie strupa na powierzchni rany (obumarłe tkanki, skrzepy krwi itp.). Blizny po ranach obejmujących większe powierzchnie mogą zniekształcać powłokę skórną i szpecić (np. na twarzy).W miejscu po wygojonej ranie powstaje zawsze blizna, która przechodzi różne fazy przekształcania się i zmienia się zazwyczaj do 1 roku. U dzieci okres ten może trwać do 24 miesięcy.

Zakażenia przy ranne

Przerwanie ciągłości skóry stanowi potencjalne wrota zakażenia i wniknięcia do rany drobnoustrojów chorobotwórczych, które mogą wywołać miejscowy odczyn zapalny, a przenoszone drogą naczyń krwionośnych i limfalycznych doprowadzają do zakażenia całego organizmu (posocznicy).

Zwiększoną zapadalność wykazują osoby z cukrzycą, mocznicą oraz z obniżoną odpornością ogólnoustrojową. Zakażenie przyranne może mieć charakter miejscowy i ogólny.

Ropień (abscessus) jest ostrym zakażeniem miejscowym zc zbiornikiem ropy w przestrzeni tkankowej, odgraniczonym torebką ropnia. Miejsce nacieku zapalnego jest zaczerwienione i bolesne.

Ropowica (phlegmone) jest ostrym zapaleniem ropnym w luźnej tkance łącznej (podskórnej, pozaotrzewnej, śródpiersia), wywołane mieszaną florą bakteryjną (bakterie tlenowe - gron-kowicc złocisty i paciorkowce ropne i beztlenowe). Przebieg choroby jest burzliwy, z towarzyszącą wysoką gorączką i złym samopoczuciem. Często występuje odczynowe powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Miejsce nacieku zapalnego jest zaczerwienione i bolesne. Leczenie polega na wykonaniu jednego lub kilku nacięć i założeniu drenów do swobodnego odpływu ropy, przy jednoczesnym zastosowaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania. Ropień i ropowica opóźniają proces gojenia się rany i sprzyjają powstawaniu blizny.

Róża (erysipelas) - jest ostrym stanem zapalnym skóry i tkanki podskórnej o nagłym początku, z gorączką do 40°C i dreszczami, ogólnym złym samopoczuciem. Zakażenie wywołane przez paciorkowce może szerzyć się drogami naczyń limfatycznych, w postaci wypustek (róża pełzająca lub wędrująca). Najczęściej zmiany chorobowe obejmują skórę twarzy, ale mogą także dotyczyć kończyn, narządów płciowych i okolicy ran (róża przyranna). Skóra w miejscu zakażenia jest żywoczerwona, obrzęknięta i lśniąca o wałowatych brzegach, okoliczne węzły chłonne są powiększone i bolesne. Objawy miejscowe, to ból i pieczenie. Chorobie sprzyjają drobne urazy, zaburzenia krążenia żylnego i limfatycznego, obecność wewnątrzustrojowych ognisk zapalnych (często w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, nosa i gardła). W leczeniu róży stosuje się ogólnie antybiotyki z grupy penicylin lub cefalosporyn,

46